In het bos bij Zandhove heb ik ook vogels gefotografeerd, waaronder de Grote bonte specht maar ook de zeldzamere Middelste bonte specht. Die laatste had ik nog nooit gezien. Ik begin met de boomklever.
*
*
*
*
Dan komt ineens de grote bonte specht tevoorschijn, herkenbaar aan zijn zwarte ‘hoofddeksel’ en het rood onder de staart
*
*
*
*
*
Ook de koolmees wilde wel even poseren
*
En dan ineens is de middelste bonte specht er, als een bliksemschicht komt hij aanzetten. Hij is te herkennen aan zijn rode ‘hoofddeksel’ en roze-rode buik. Helaas was hij snel weer vertrokken.
Natuurlijk bleef het niet bij de eekhoorn alleen, ik heb nog veel meer foto’s gemaakt. We belandden in een veld helemaal vol met paardenbloemen en pinksterbloemen. Vreemd genoeg was er geen vlinder te bekennen, heel jammer want ik hoopte op een oranjetipje. Zie hier een verslag van onze wandeling in het Zandhove Bos. Ik heb er ook nog mooie vogels gefotografeerd maar die komen in een volgend blog aan de orde.
*
*
*
*
*
*
Het kunstwerk Mars Orange van Hanshan Roebers. Het is een folly: een bouwwerk zonder enige nuttige functie.
*
*
*
*
Gelukkig zagen we wel veel actieve bijen in de enorme hoeveelheid paardenbloemen
*
*
*
*
Deze struik viel meteen op door de rechtop staande stelen van de bloemen. De bloemen lijken erg op hortensia’s maar ik (her)kende de struik niet. Het blijkt een gelderse roos te zijn.
In Zwolle-Zuid ligt het Zandhove Bos. Omdat ik in Zwolle-Noord woon ben ik meer georiënteerd op het Westerveldse Bos maar dit keer togen Gerda en ik naar Zwolle-Zuid. We hebben er veel mooie dingen gefotografeerd maar wat wel heel speciaal was waren de eekhoorns. Bij toeval stuitten wij daar op een plek waar mensen pindakaas en zaden e.d. aan de bomen smeren en daar komen allerlei vogels maar ook eekhoorns op af. Nu wil ik al heel lang een eekhoorn aardig op de foto zetten en dit was mijn kans. Ze kwamen af en toe bijna bij je op schoot, zo dichtbij dat fotograferen niet meer mogelijk was maar tegelijkertijd ook vliegensvlug en beweeglijk. In dit blog alleen foto’s van de eekhoorns want ik heb zoveel foto’s gemaakt en ik vind het ook lastig om te kiezen.
Zoals een aantal van jullie wel weten zit ik in het bestuur van onze wijkvereniging de stichting SWA. Al sedert vele jaren trappen wij de dag vóór Koningsdag af met een vrijmarkt en dat is altijd een groot succes. Zo ook dit jaar weer, het was erg druk maar gezellig. Europees kampioen ballonvouwen Patrick van de Ven liep rond om de kinderen te vermaken. Omdat ik de fotograaf en hoofdredacteur van het wijkblad ben moet ik er natuurlijk verslag van doen. Hier laat ik een selectie zien met voornamelijk kinderportretten.
Eindelijk ben ik weer eens een dagje op ‘fotosafari’ geweest, samen met Gerda ben ik naar de dierentuin in Amersfoort geweest. Niet te ver weg met de trein en naar een plek waar je, indien nodig, telkens wel ergens kunt gaan zitten om je rust te nemen. Het was heerlijk om dit weer te kunnen, bovendien hadden we een mooie dag te pakken, dus het was genieten! Aan het eind van de dag was ik wel helemaal gesloopt, maar dat had ik er graag voor over.
De prachtige sneeuwuilen
***
De brilberen waren net gevoerd dus behoorlijk actief op zoek naar voedsel
***
***
De vale gier was bezig een nest te bouwen in de nis, hij nam daarvoor indrukwekkende takken mee
***
***
***
***
***
***
Boven een kleine zilverreiger en onder de kroeskop pelikanen
Om te beginnen wil ik even vertellen dat ik medisch gezien het jaar goed ben begonnen. Bij de eerste jaarcontrole bleek alles goed te zijn, een hele opluchting. Nu gaan we weer stappen vooruit maken!
Vorige week toen de zon ineens weer eens te zien was heb ik fijne wandelingen in de buurt gemaakt. We hebben veel vijvers hier en in een ervan zat dit koppeltje zwanen. Ik denk dat ik net een paring had gemist want ze waren uitbundig aan het badderen en dat doen ze meestal ook na een paring. Het was een prachtig gezicht.
Afgelopen zondag zag ik een paar witte kloddertjes op mijn stoep liggen en ik dacht dat iemand lijm of kit had gemorst, zo zag het er uit. Maar bij nader inspectie bleek het iets heel anders te zijn nl. ijshaar! Ik kon mijn geluk niet op. Nog nooit had ik dit in het echt gezien, ik kende het alleen van foto´s. Dit is wat Wikipedia er over zegt: “IJshaar kan ontstaan als de luchttemperatuur even onder het vriespunt ligt. In het hout komen schimmels voor en bij de stofwisseling van deze schimmels komt onder andere water vrij dat door zeer kleine openingen in het hout (houtstralen) naar buiten wordt geperst. Het naar buiten geperste water bevriest tot een haarachtige structuur. Een hoge luchtvochtigheid is noodzakelijk voor de succesvolle vorming van ijshaar zodat het naar buiten geperste water niet kan verdampen en voor bevriezing beschikbaar blijft. Zolang de schimmels water blijven produceren en de klimatologische omstandigheden gunstig blijven, kan ijshaar aan blijven groeien.” Nu zie je op foto’s meestal dikkere takken waar dit vrij zeldzame fenomeen zich op voordoet maar dit zijn hele kleine twijgjes van de Plumbago, slechts een paar millimeter dik. Het viel niet mee er foto’s van te maken want het zat overal tussen en bij aanraking verdwijnt het ijshaar direct. Dit is wat ik er van heb weten te maken.
Anks Fotopassie 