Het is inmiddels al weer bijna een maand geleden dat ik met Hannie weer eens in het Westerveldse Bos was.
Zoals altijd heerlijk om er te vertoeven en altijd veel te zien en te fotograferen.
Dus een lang blog met de foto’s op volgorde van maken.

 

 

 

 

De Zonnedauw kwam al weer voorzichtig tevoorschijn, heel ieniemienie nog maar een paar centimeter groot

 

 

Een dode bij ten prooi gevallen aan een schimmel

 

Jong geleerd oud gedaan!

 

Een Atalanta koestert zich in de zon

 

 

De Gehakkelde Aurelia warmt zich ook op

 

 

Deze dakloze meneer keek vast raar op toen hij zijn tentje open deed

onze stadskudde Schoonebekers van herder Tjitse graast  regelmatig in het Westerveldse Bos

 

 

 

 

 

 

 

 

Welk vogeltje is dit??  Een Zwartkopje (Bedankt allemaal)

 

Het Zwartewater wordt druk bevaren door allerlei boten

 

De Kievitsbloem bloeide toen nog volop maar het aantal exemplaren van deze beschermde zeldzame bloem loopt toch flink terug!

 

 

 

 

 

 

 

Zicht op het Westerveldse Bos

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik eindig dit blog met een foto van de bloeiende dijk, een prachtig gezicht!

 

 

***

Advertenties

Inmiddels is het traditie geworden dat wij in onze woonwijk de Aa-landen de dag voor Koningsdag een vrijmarkt houden.
Zo ook dit jaar.
Omdat ik in het bestuur van de wijkvereniging zit ben ik al vanaf de ochtend bezig met helpen versieren terwijl e.e.a. pas om 16.00 uur begint.
Dat wil zeggen officieel dan want de eerste kleedjes met spullen lagen er al uren voor die tijd en ook kopers hadden zich toen al aangekondigd.
De weergoden waren ons dit jaar weer goed gezind en het was al snel een drukte van belang.
En aangezien ik ook in de redactie van het wijkblad zit moet ik van dit alles fotografisch verslag doen.
Dit is het geworden:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

 

 

Met een lang blog sluit de serie foto’s af die ik maakte van de glasexpositie van Dale Chihuly.
Zelf heb ik er erg van genoten in tweeërlei opzicht; enerzijds de prachtige kunst en anderzijds het fotograferen ervan.
Ik weet dat ik niet iedereen hier een plezier mee heb gedaan maar ik hoop dat er toch een paar onder jullie waren die het net zo mooi vonden als ik.
In dit blog o.a. de verreweg kleurrijkste installaties (ja zo heet zo’n opstelling van kunst) en groot waren ze ook.

 

 

 

Om te beginnen een soort van glazen onderwaterwereld en dat ook nog eens op een spiegel

Deze indrukwekkende installatie besloeg een hele zaal

Ik heb geprobeerd er wat details uit te pikken maar het was niet gemakkelijk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dan komen we in een zal met prachtige rode stukken

 

 

Ik heb er eentje ingelijst

 

De zaal met gekrulde sculpturen kon me het minst bekoren

 

 

Experimentje

 

Prachtige vazen geïnspireerd op manden van Indianen

 

Twee boten goed gevuld met glaswerk, die je ook van bovenaf kon bekijken

 

 

 

 

 

 

En als laatste door het raam de speren gefotografeerd tegen een steeds grijzer wordende lucht

en daarmee nemen we afscheid van het werk van Chihuly.

***

We wandelen weer verder door het Groninger museum, ik hoop dat jullie het ook nog steeds mooi vinden want er is nog veel meer te zien.
Kijk maar mee!

 

In deze zaal hingen allemaal prachtig geweven kleurrijke kleden en de glazen objecten die er staan zijn hierop gebaseerd

Deze cilinders zijn heel dik en als je goed kijkt is het net of er draden inzitten

Er zit ook structuur aan de buitenkant

 

 

 

 

 

Op de foto hieronder is goed te zien hoe dik de cilinders zijn

 

 

 

 

 

 

 

 

WORDT VERVOLGD

***

In willekeurige volgorde laat ik jullie weer een aantal prachtige kunstwerken van deze glaskunstenaar zien.
Van groot tot klein was er te bewonderen, we keken onze ogen uit en waren overdonderd door de schoonheid die we zagen.

 

Deze bloemenwand besloeg een paar etages en was dus zo’n tien meter hoog

prachtige details en kleurenvariaties

en een mooi schaduwspel

 

Schalen in schalen met prachtige kleuren erin verwerkt

 

 

In een andere (blauwe) zaal stonden allerlei objecten uitgestald waarvan ik er hier alvast eentje laat zien

 

 

 

 

Buiten stond een staketsel van neonbuisjes, helaas was door het daglicht het effect beperkt

 

Metershoog waren deze stekelige objecten

 

Tot slot van dit blog een aantal lichtgekleurde objecten die ik bij elkaar in een collage heb gezet

***

WORDT VERVOLGD

***

 

Afgelopen woensdag ben ik samen met Ria naar Groningen getogen om de alom aangeprezen expositie van glaskunstenaar Dale Chihuly te gaan bewonderen. In het Groninger museum dat recht tegenover het station ligt was het een drukte van belang, de mensen stonden in de rij en dus waren we een beetje bang dat fotograferen een probleem zou gaan worden. Ook hadden we op de website gelezen dat al te grote camera’s niet toegestaan waren, tja en wat is dat dan. Maar gelukkig was er niets aan de hand, er was alle ruimte om foto’s te maken en men deed vrijwel nergens moeilijk over. Gelukkig maar want het was geweldig mooi en bijzonder. We hebben er uren lopen te genieten en fotograferen. Het was vaak wel een uitdaging om iets mooi in beeld te brengen maar het was werkelijk prachtig uitgestald. Ik heb geprobeerd om naast gewone foto’s van het hele object ook af en toe detailfoto’s te maken. Alles is uit de hand geschoten, statieven waren begrijpelijkerwijs niet toegestaan.

 

 

De man met het ooglapje op is Chihuly, en nee niet door een glassplinter wat veel mensen dachten (ik ook) maar door een auto ongeluk is hij aan dat oog blind geworden.
Ook kan hij zelf geen glas meer blazen ten gevolge van een surfongeluk, afijn allemaal te lezen in de chronologie.

 

 

 

De schalen hieronder waren te koop, voor ‘slechts’ € 7.000 per stuk!

 

Allemaal foto’s van dezelfde schaal

 

 

 

 

 

De foto hierboven en de twee hieronder zijn allemaal van het zelfde object

 

 

 

Deze zaal was helemaal zwart en dat was ideaal als achtergrond voor de foto’s.
Allemaal bollen met de mooiste kleuren en structuren erin

 

Op het dak stond ook wat uitgestald

 

 

WORDT VERVOLGD

***

Het heeft even geduurd, hectische tijden hier met name in mijn vrijwilligerswerk, maar hier is dan eindelijk het slot van de serie over Lemmer.

 

 

 

 

 

Ik kan niet goed thuisbrengen wat deze afbeelding op de deurknop nu precies voorstelt.
Een mannenhoofd zie ik er in maar heeft ie hoorns of een bijzonder hoofddeksel?

 

 

Met de glazen bollen hebben we de wereld weer even op z’n kop gezet maar deze foto ook weer!

 

 

 

 

Deze kat keek me indringend aan vanaf een pergola

 

 

 

 

Toen de zon begon onder te gaan kwamen we nog langs het Joodse kerkhof

 

Nog een paar laatste avondfoto’s ter afscheid

 

 

***

We gaan weer verder met de foto’s van het plaatsje Lemmer.
Ik ben nog steeds herstellende van de griep, dat en wat andere perikelen hebben ervoor gezorgd dat het weer wat langer geduurd heeft.
Inmiddels vallen hier (in Zwolle) natte sneeuwvlokken tussen de vele regen dus moeten we ons maar vermaken met de foto’s.

 

 

 

Al wandelend komen we aan bij de Lemstersluis, een schutsluis gebouwd in de periode 1884-1887

 

 

Boven de woning van de sluiswachter……..

……..en hieronder die van de sluisknecht, tja verschil moet er wezen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Allerlei details van schepen in een collage gezet

 

 

 

 

 

Even spelen met de spijlen van een hek

 

We zagen heel veel van dit soort versieringen op de voordeuren

 

Zomaar wat details in een collage gezet

 

WORDT VERVOLGD

Geveld door de griep was ik niet in staat eerder een blog te plaatsen. Inmiddels wel weer wat opgeknapt maar nog niet ‘de oude’ ben ik wel weer in staat een nieuw blog te plaatsen. Het was half februari dat ik met Ria naar Lemmer toog. Een dag waarop lente-achtige temperaturen werden voorspeld maar het tegendeel bleek waar. Het was zeer koud, gevoelstemperatuur rond het vriespunt en de zon liet zich nauwelijks zien. Gelukkig hadden we een goede stek gevonden om telkens ons op te warmen en tussendoor genoten we van het mooie stadje. Ook hebben we flink geoefend met het fotograferen met de kristallen bal.

 

Wat dit voor gebouw geweest is kon ik niet vinden, alleen het adres

 

 

 

Mooie gevels en gevelstenen

 

 

De Hervormde kerk

 

 

 

 

 

IJskoud, dat was het zeker!

 

 

 

 

De wereld op z’n kop

 

en omgekeerd toch weer gewoon. (Sorry voor het slechte photoshopppen aan de bovenkant, daar ben ik niet zo goed in)

 

 

 

 

 

WORDT VERVOLGD

***

Ga er maar eens goed voor zitten want dit wordt een superlang blog. Afgelopen zaterdag werd met het Busbrug Festival de Schuttebusbrug in Zwolle geopend. Het gaat hier om een nieuwe busbrug die hoog over de sporen is gebouwd. Het busstation dat aan de voorkant van het stationsgebouw ligt wordt vervangen door het nieuw ingerichte busstation aan de zuid-kant van het stationsemplacement. Over een week wordt alles in gebruik genomen. Het was een hele happening voor deze gelegenheid was de busbrug toegankelijk voor voetgangers, iets wat in de toekomst niet meer mogelijk is, er wordt alleen door bussen gebruik van gemaakt. Er zullen er zo’n 1.800 per dag overheen gaan rijden! Op de busbrug was van alles te zien, er werden voorstellingen gegeven in oude bussen, er waren foodtrucks en heel veel mensen, naar later bleek hebben zo’n 15.000 mensen gebruik gemaakt van deze unieke kans om alles eens van een andere kant te bekijken. Het waaide enorm hard, je woei bijkans uit je jas en af en toe moest ik me vasthouden en/of schrap zetten om de camera stil te kunnen houden. Omdat dit toch wel een historisch moment is voor Zwolle heb ik heel veel foto’s gemaakt die ik hier in volgorde van maken plaats. We zijn heen en terug over de brug gelopen.

 

We beginnen op het station, in de stationstunnel

daar stonden natuurlijk ook gewoon reizigers te wachten

Een ‘warm’ welkom bij het poortje dat open stond voor het publiek

 

 

Wat random foto’s bij elkaar gezet in een collage, de stationslift, rooster op de brug, graffiti aan de buitenkant enz.

 

Op een maquette was te zien hoe over een aantal jaren de complete stationsomgeving er uit zal gaan zien

 

De overkapping van het nieuwe busstation is geschilderd door verschillende kunstenaars

Er staan o.a. allemaal bekende Zwolse plekjes op

 

 

Er stond een bus waarop jong en oud mocht kleuren en tekenen. Het is bedoeling dat deze bus ook voorlopig zo zal blijven

 

 

 

Een kleine tentoonstellingsruimte liet foto’s van door de jaren heen zien.
Het eerste Zwolse busbedrijf heette Schutte en een gevleugelde uitspraak in het Zwols was:  ’n busse van Schutte en lopen dat dutte.
Iedere oudere Zwollenaar kent dit wel.
De beide heren waren oud buschauffeur en zij deelden herinneringen en foto’s met elkaar.

 

 

Veel belangstelling van pers en overal bobo’s.
Op bovenstaande foto wordt de achterkleinzoon van Schutte (oprichter Zwols vervoersbedrijf) geïnterviewd.

 

De heer Hans Schutte, zoon van oprichter Herman Schutte mocht de naam van de brug onthullen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In het gebouw van Wärtsilä werd de busbrug met bezoekers mooi gespiegeld

 

 

In de verste lag de Fundatie mooi in het zonnetje

 

 

 

 

 

 

De onderkant van de brug is heel mooi, het hout wat je ziet is bamboe

Het nu nog braakliggende terrein eronder moet een groene oase worden

 

 

 

In de beginfase was er kritiek dat het een gevaarlijk ontwerp zou zijn, te grote overspanning, te schuine helling, te scherpe bochten.
We vroegen ons wel af wat er zou gebeuren als het bijv. gaat ijzelen, dan rijdt er geen voertuig meer tegenop, óók geen strooiwagen!