Vandaag de rest van de foto’s die ik in Harlingen heb gemaakt.
Ik las dat er in totaal zo’n 350.000 mensen zijn geweest verdeeld over 4 dagen.
Dus gemiddeld een kleine 90.000 per dag, dat is erg veel voor zo’n kleine stad.
Maar ja, vakantietijd en prachtig weer, beter konden ze het niet treffen.

 

In de havens kon je de schepen en hun bemanning van dichtbij bewonderen

 

 

Er werd nog druk gewerkt, alles moest goed vastgesjord worden

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een toepasselijke muurschildering in de binnenstad van Harlingen

 

en eentje op de grond

 

 

 

 

 

 

 

Dit schip met bemanning kwam uit India, er werd een brief bestudeerd met vele postzegels erop

 

 

Een aantal bemanningsleden droeg een tulband, erg warm lijkt mij

 

Hij draaide zich onverwacht om 🙂

 

 

 

 

Een klein zeerovertje

 

Deze Russische matroos stond bij de loopplank naar ‘zijn’ schip en hij keek heel bedeesd

 

toen ik hem tussen de mensen door probeerde te portretteren had hij dat ineens door, een verlegen glimlach was mijn deel 😉

 

Dit Engelse schip had groene zeilen, helaas niet zien varen

 

 

 

Boven en onder: Russische bemanningsleden

 

 

 

***

Advertenties

Gisteren hebben mijn zoon en schoondochter mij meegenomen naar Harlingen om de sail-in van The Tall Ships Races 2018 te gaan zien.
The Tall Ships Races zijn de grootste internationale oceaanraces voor Sail Training-schepen.
Alles draait bij dit jaarlijkse zeilevenement om de trainees (stagiairs).
Het evenement is bedoeld om jongeren onder de 25 jaar kennis te laten maken met de zee en het zeilen op traditionele schepen.
De helft van de bemanning is daarom tussen de 15 en 25 jaar oud.
In 1956 werd de eerste wedstrijd tussen 20 schepen georganiseerd door Bernard Morgan, een Londense jurist.
De race ging van Torqua, Devon naar Lissabon.
De publieke belangstelling bleek zo overweldigend, dat de organisatoren de Sail Training International association hebben opgericht om ook in de volgende jaren dergelijke wedstrijden te organiseren.

Toen wij rond het middaguur aankwamen stonden er al vele tienduizenden mensen langs de kant te wachten maar we konden toch nog een plekje vinden met goed zicht weliswaar op grote afstand dus de kwaliteit van de foto’s is niet echt geweldig.
Veel van de foto’s zijn flink gecropt, soms om alle mensen op de voorgrond weg te halen maar ook om de schepen wat ‘dichterbij’ te brengen.
De schepen kwamen vanaf Vlieland recht op de haven van Harlingen afvaren, een prachtig gezicht!

 

 

 

 

 

 

 

Zo’n honder meter voor ons was de pier die volstond met mensen én fietsen

 

 

 

 

 

 

 

 

Ineens vloog er een formatie straaljagers over

 

 

 

 

Helaas voeren lang niet alle schepen onder zeil, geen idee waarom dat was

 

 

 

 

 

Vanaf de vertrekkende veerboot werden ook foto’s gemaakt

 

 

Hoog in de mast, midden op zee, je moet het maar durven!

 

 

 

 

 

 

 

 

Eenmaal in de haven moest alles netjes worden vastgesjord

 

 

 

 

 

We waren er bepaald niet alleen

 

Wat details van de schepen, het prachtige boegbeeld is van het schip De Stad Amsterdam

WORDT VERVOLGD

Met mijn moeder gaat het inmiddels wel wat beter.
Ze is nu aan het revalideren maar heeft nog wel steeds de nekkraag om vanwege de gescheurde wervel.
Het gaat op en af met haar maar ze doet haar best en probeert positief te blijven.

 

Vandaag de laatste foto’s van de strandwandeling.
Als je de foto’s ziet dan was het toen nog wel een heel stuk kouder dan op dit moment maar de voorspellingen gaan weer naar 12/13 graden en dat was het ook toen op het strand maar wel met een koude wind.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Veel tijd om te bloggen heb ik niet want vannacht is mijn 86-jarige moeder in haar huis gevallen en vanmorgen pas gevonden door de verzorgenden. Ze ligt in het ziekenhuis en het gaat relatief goed met haar maar ze ziet er verschrikkelijk, bijna onherkenbaar uit. Haar hele gezicht is paars/blauw en gezwollen want ze is op haar gezicht terechtgekomen en ze gebruikt bloedverdunners maar dat is niet het ergste. Ook heeft ze een scheurtje in haar nekwervel en is haar neus gebroken en verder is ze ook bont en blauw. Een zeer diepe vleeswond aan haar arm is gehecht maar vooralsnog lijkt het erop dat ze ontzettend veel geluk heeft gehad.
Ondanks alles was ze best goed te pas maar ik moet nu dus dagelijks naar haar toe.

Ik had al wel een serie strandfoto’s geselecteerd en klaargemaakt voor publicatie dus hier is het vervolg van onze strandwandeling.

 

Deze kinderen waren druk bezig het strand de zee in te scheppen

 

Veel mensen liepen warm ingepakt

 

 

 

Sommigen hadden zich helemaal ingegraven

 

 

 

De strandstoelen stonden al klaar en spiegelden een beetje in het water

 

 

Hondje in bijpassende outfit, hij wilde zo graag middenin lopen

 

 

 

 

Deze mensen hadden vast geen last van de koude wind….

 

 

 

 

 

 

 

Koude oren?????

 

 

Deze machines waren druk doende het hoger gelegen strand op te hogen en te egaliseren, waarschijnlijk voor de strandhuisjes

 

Een strandkunstwerk:

 

 

 

WORDT VERVOLGD

***

Op Goede Vrijdag ben ik met Ria afgereisd naar Egmond aan Zee om een strandwandeling naar Bergen aan Zee te maken.
Het was goed druk en aangenaam strandweer met weliswaar een stevige wind maar ook een heerlijk zonnetje zeker aan het begin van onze wandeltocht.
Er was van alles te zien en te fotograferen en dat hebben we dan ook gedaan.

 

Veel dieren op het strand waaronder deze paarden

 

 

 

Heel veel honden die meestal met veel plezier door het water aan het banjeren waren

 

 

 

 

 

Soms liepen we ineens in de schaduw terwijl de zon verderop de duinen bescheen

 

 

In de verte is het veelbesproken windmolenpark in zee te zien

 

 

 

Als je terugkeek was alles in ‘zilver’ gehuld

 

 

 

 

Een ‘Rijst met Krenten’ hond, zo noemden wij een Dalmatiër vroeger altijd, je ziet ze niet zo heel veel.
Deze had veel plezier in het water.

 

 

Dat je niet altijd goed kunt zien hoe diep het water is bewijst deze jongeman, ik heb even twee foto’s in één gezet

 

 

De vuurtoren J.C.J. van Speijk, één van de oudste nog actieve vuurtorens in ons land.
De toren stamt uit 1834 en is 28 meter hoog.

 

 

WORDT VERVOLGD

 

 

 

***

Jullie hadden de rest van de foto’s van ons bezoek aan de Amsterdamse Waterleiding Duinen nog tegoed.
Dit is dus inmiddels al een paar weken geleden.
Ook nu plaats ik de foto’s in volgorde van maken.

 

Al direct bij de ingang kwamen we deze moeder met kind tegen

 

Bij elk bezoek aan de AWD maak ik een foto van dit plekje, zicht op Zandvoort

 

Vuurvlindertjes waren er redelijk veel

Vogeltje, maar welke??

Het barstte van de Libellen maar poseren was er meestal niet bij

Een beschermde bloem, hij stond onder een gazen bak maar welke het was???

Ik voelde mij bespied……………..de vossenfoto’s heb ik al in een eerder blog geplaatst

De herfst toch al duidelijk in aantocht

 

Wat een prachtig landschap is het toch

 

Blauwvleugelsprinkhaan, als ze wegspringen zweven ze door de lucht en hebben ze prachtige blauwe vleugels

 

 

Nergens zagen we geweidragers, behalve deze Spitsers

Met een prachtige donkere hinde in hun midden

Wimpers om jaloers op te worden!

 

 

 

Een enkele Wespspin of Tijgerspin

 

 

Een zee van roze bloemen in het water, het is Veenwortel (Persicaria amphibia, synoniem: Polygonum amphibium)

 

Twee Buizerds cirkelden hoog boven ons, lastig om ze tegelijk in beeld te krijgen

 

De verbeelding van het spreekwoord ‘Je nek uitsteken’:

Op het laatst zagen we nog een Specht die hard aan het werk was

 

 

Er zijn natuurlijk veel meer mensen die genieten van de mooie omgeving

Als laatste een collage van de prachtige Duindoorn

Al weer bijna twee maand geleden dat ik met Ria een dagje naar Zandvoort was.
Het was echt strandweer en dat was ook te merken aan de hoeveelheid mensen op het strand.
Het water was nog wel flink koud maar toch genoeg mensen die er wel een duik wilden nemen.
Wij zijn langs de waterlijn gelopen en vervolgens weer over de boulevard terug.

De foto’s staan in de volgorde zoals ik ze heb genomen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vandaag de slotserie van Harlingen.
Dan wordt het tijd voor wat anders!
Dit keer wat meer foto’s van het stadje zelf, een paar foto’s van de prachtige wijk Zoutsloot die helaas volledig op de schop lag.

 

 

***

 

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

                 

*

*

*

*

*

*

*

*

*

 

***

Een eindje verderop kwamen we bij de werkplaats van de in aanbouw zijnde replica van de Willem Barentsz.
We werden uitgenodigd om in het schip te kijken.
Een heel geklauter maar zeker de moeite waard.
Diverse vrijwilligers waren er aan het werk.
Ook was er een skelet van een Potvis die was aangespoeld op Terschelling.
Al met al heel interessant.

 

***

*

*

*

*
Tegen betaling kon men zijn naam op de spanten laten zetten en dat deden ook nazaten van Willem Barentzs

*
En zo moet hij uiteindelijk worden!

*

*

*

*
Ondertussen werd het weer er niet mooier op

*

*

*

*
In de verte vlogen een paar Bergeenden op

*

*
Deze kleurrijke Zeemeermin fungeerde als boegbeeld

*

*
Monument op de dijk

*
Een klein strandje waar ik bij een eerder bezoek jaren geleden heerlijk in de zon had zitten bakken

*

*

*

*

*

*

*

*

***
WORDT VERVOLGD

***

 

 

 

 

 

 

 

Van Rotterdam naar Harlingen, op mijn blog kan dat in no time!
Het is inmiddels al weer ruim een maand geleden dat ik daar met Gerda was.
Hoewel het van de foto’s niet af te zien is was het erg koud met en gevoelstemperatuur van rond het vriespunt.
Er waaide een ijzige wind.
We zijn vooral in en bij de haven gebleven.
Prachtige schepen waren daar aan het manoeuvreren om buitengaats te gaan.
Het mooie Zoutsloot had ik al eens gefotografeerd toe ik er jaren geleden met Ria een dagje was.

**

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***