Ik loop behoorlijk achter door alle beslommeringen rond mijn moeder waar het nog steeds niet echt goed mee gaat (ze is inmiddels wel weer thuis) en ook het warme weer wat niet uitnodigt om achter de PC te gaan zitten aangezien die boven staat en het daar bij tijd en wijle zo’n 30 graden is.
Maar hier is dan de laatste serie van Deventer Op Stelten.

 

De groep Remue Ménage uit Frankrijk was er met twee parades.
De eerste was Guelle d’Ours met 4 meter hoge beren, danseressen en daarbij twee acrobaten op springstelten.

 

 

 

 

 

 

Zoals jullie kunnen zien was het erg krap in de smalle straatjes en dus ook niet gemakkelijk om goede foto’s te maken

 

 

De steltenlopers sprongen met gemak over de danseressen heen

 

Dit meisje vond het toch wel heel spannend zo’n grote beer zo dichtbij

 

 

Een actiefoto van mij door Ria gemaakt

 

s’ Avonds traden ze nog een keer op tussen duizenden mensen op de Brink

 

 

 

Ook het publiek leverde een paar leuke foto’s op

 

 

 

 

De tweede parade was La Fabrique á Délices, helaas waren daar de meeste foto’s niet goed genoeg van om hier te plaatsen, het was inmiddels al in de avond en onder de bomen had ik niet genoeg licht.

 

Advertentie

Aandacht voor twee steltenacts, dames die hoog boven het publiek uittorenen. Ik begin met de Nederlandse steltenspeelsters Jelicious. Prachtige kostuums hadden deze dames, hun act heette ‘Van Katoen’. Met draden wol overspanden zij de smalle straatjes en ze hingen er labels aan met mooie spreuken. Het valt niet mee om foto’s van het totale plaatje te maken want de smalle straten zijn overvol met mensen. Ik heb ook geprobeerd foto’s vanuit een laag standpunt te maken maar daar is vrijwel geen ruimte voor, je wordt dan gewoon onder de voet gelopen bovendien verplaatste de act zich ook continue.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De andere steltenact was van de groep Teatro Pavana ook uit Nederland.
De act heette ‘Le Dame e la Serva’ waarbij drie hooghartige, deftige dames op stelten de arme dienster rond commandeerden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WORDT VERVOLGD

In dit blog enkel aandacht voor Olivier Grossetête uit Frankrijk.
De Franse kunstenaar bouwde tijdens Festival Deventer Op Stelten 20 meter hoge torens en een kerkje van karton.
Met maar liefst 3800 kartonnen dozen, 750 rollen tape, zonder machines, maar met heel veel helpende handen.
In het kader van Deventer 1250 jaar heeft Olivier Grossetête ontwerpen gemaakt van twee monumentale torens van ruim 20 meter hoog én een replica van het kerkje van Lebuïnus, waarmee Deventer in het jaar 768 is gesticht.
Tijdens het festival werden de gigantische bouwwerken opgebouwd op het Grote Kerkhof, samen met publiek.
Aan het eind van het festival werd het geheel op feestelijke en indrukwekkende wijze neergehaald.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een filmpje over de opbouw: https://www.youtube.com/watch?v=LQ2U8R7IghA

Een filmpje wat ik maakte van het optillen van een toren: https://www.youtube.com/watch?v=hSrnv5gzmxA

 

Een spectaculair filmpje over het neerhalen van het bouwwerk: https://www.facebook.com/ShoppeninDeventer/videos/1850229901952305/?hc_ref=ARSDABdItxH5r0SjJfGpRzAKhI8QdsDppGHWDOupwMmA12C3yY8A3DVuQL-XG4_ugTU

 

Vanwege de actualiteit plaats ik nu eerst de foto’s van het geweldige evenement Deventer Op Stelten. Dit jaar de 22e editie en ik ben er ook dit jaar weer met Ria naar toe geweest op de zaterdag. Omdat veel acts tegelijkertijd zijn of qua locatie heel ver uit elkaar liggen is het onmogelijk alles te zien op één dag. Ook al omdat ik s’ avonds weer op tijd met openbaar vervoer terug naar Zwolle moet, dit jaar een bijzondere aangelegenheid omdat er vanaf station Zwolle twee weken lang geen treinen rijden i.v.m. werkzaamheden. Ook dit jaar werkte het weer geweldig mee en waren er weer bijzondere dingen te zien. Er waren veel mensen op de been maar volgens ons wel een stuk minder dan andere jaren, wellicht vanwege het gesloten zijn van station Zwolle.

 

 

We beginnen met de Belg Sven Roelants die vooral bezig was vrouwens te verlijden om bij hem op de fiets plaats te nemen

 

 

 

 

 

Dan het voor mij meest vervreemdende optreden wat ik gezien heb: Noustube uit Frankrijk met Jörg Müller.
‘Dansend’ in een drie meter hoge cilinder gevuld met water.

 

 

De cilinder vertekende soms op een heel vreemde manier:

 

 

 

 

 

 

Deze drie kale heren zijn The Geezers uit Engeland.
De maskers zijn levensecht

 

 

 

 

Als laatste van deze eerste serie Adam Read uit Duitsland.
Zijn optreden hebben we dit jaar gemist maar we zagen hem achteraf uitgeput zitten in de vensterbank van de eerste verdieping.
Nadat hij geholpen was met zijn stelten en op de begane grond terecht was gekomen ging hij languit liggen om af te koelen en op adem te komen.

 

 

WORDT VERVOLGD

Het slot van de serie bestaat uit allerlei foto’s van verschillende acts en dingen die me opvielen.
Op een plein stonden de stelten echt in het middelpunt.
Kinderen konden die mooi beschilderen en dat werd ook volop gedaan.
Er op lopen dat zag je ze niet doen, dat moest thuis eerst nog geleerd worden denk ik.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

Het heeft even geduurd want ik heb computerproblemen, maar hier is de volgende serie.
Aandacht voor de Nederlandse groep Close-Act, die dit jaar 25 jaar bestaat.
Zij kwamen met de speciale productie ‘Convoy Red’,  een muzikale parade met een slagwerkmobiel, 9 steltdansers, rook en een gigantische vogel.
Mede door de rook was het lastig om scherp te stellen en het werd een hele uitdaging om ondanks de enorme drukte goede foto’s te maken.
Maar het was een imposante vertoning, dat is aan deze groep wel toevertrouwd.

 

 

***

 

*

WORDT VERVOLGD

***

Vandaag aandacht voor Cia Maduixa uit Spanje met de Nederlandse première van hun voorstelling ‘Mulïer’ die op een vaste locatie plaatsvond.
Dit is hoe het werd aangekondigd: Deze krachtige dans op stelten van Cia Maduixa (Spanje) is een voorstelling op topniveau. ‘Mulïer’ is een eerbetoon aan alle vrouwen die eeuwen lang hebben gestreden tegen onderdrukking, en nog steeds vechten om vrij te kunnen bewegen. Dans en evenwicht, beweging en visuele poëzie als middel om fysieke grenzen op te zoeken en emoties te onderzoeken, zowel van de vijf danseressen als van het publiek.
Deze voorstelling is mede geïnspireerd op hun eerdere bezoek aan ‘Deventer Op Stelten’ en de uitdaging om een steltenvoorstelling te maken met een duidelijk verhaal: een statement voor de vrouw en voor steltentheater!
Bij aankomst was het onwijs druk, zo druk dat de mensen zelfs op de hekken waren geklommen.
Het was onmogelijk om nog een goede plek te bemachtigen of om ook maar iets te zien, dus vertrokken we weer en zijn bij de volgende voorstelling al een half uur van tevoren gaan zitten maar ook toen al was het enorm druk.
Moeilijk om mooie foto’s te maken, gaan staan was geen optie want dan stond je voor de mensen die achter je zaten/stonden.
Qua steltenwerk was het niet heel indrukwekkend maar de expressie waarmee de vrouwen acteerden sleepte je toch mee en daardoor bleef het boeien!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

*

WORDT VERVOLGD

 

***

 

Allereerst wil ik iedereen bedanken die met tips kwam voor de foto opslag. Voor de toekomst zijn er wel oplossingen maar het lijkt er op dat 12 haar bloggen ‘om zeep’ is geholpen omdat het ondoenlijk is om al die foto’s vanuit een andere opslag er weer in te zetten. Daar heb ik wel een traantje om gelaten hoor want voor mij is mijn blog ook een soort van naslagwerk, er staat heel veel informatie in die ik nergens anders heb genoteerd.

 

Maar goed, we gaan natuurlijk wel door met bloggen.
Ik onderbreek de serie van de Zaanse Schans voor de actualiteit van het evenement Deventer op Stelten waar ik weer samen met Ria heen ben geweest.
In dit blog aandacht voor de geweldige Franse groep Tac O Tac.
We volgden deze groep door de straten naar het Grote Kerkhof waar ik uiteindelijk de meest spectaculaire foto’s van deze dag wist te maken.
Het was niet gemakkelijk mooie foto’s te maken, er was veel publiek en je had meestal geen ruimte om je heen.
Ook bewegen de artiesten heel snel dus je hebt geen tijd om na te denken.
Dit is het geworden:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

*

 

WORDT VERVOLGD

 

***

Vandaag de laatste foto’s die ik van het Dickensfestijn ga plaatsen.
Het zijn er extra veel dus ga er maar even voor zitten!

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*
De muziekgroep Interludium zorgt altijd voor veel vermaak.
Ze zijn zelf heel enthousiast maar zouden eigenlijk dit jaar niet meer meedoen.
De organisatie had hen echter ‘gesmeekt’ toch weer van de partij te zijn en gezien het grote genietende publiek is wel duidelijk waarom.

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Aan het eind van de dag als het donker wordt dan is het extra sfeervol met de verlichting die overal hangt en op de kramen.
Ik heb geprobeerd wat van die sfeer vast te leggen.

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Beide dagen is er om 17.00 uur een ‘Sing Along’ in de Bergkerk.
Iedereen gaat dan daar naar toe, ook de figuranten, en dan wordt er gezamenlijk gezongen en gemusiceerd, met als hoogtepunt altijd het optreden van de piperband.

*

*

*

*

Emmy Strik, de vrouw die het 26 jaar geleden allemaal op poten heeft gezet!

*

*

*
Op de Brink waar de markt was, stond deze oude stoomlock (een deel daarvan) die omgebouwd was tot koffiemachine.
Het zag er hartstikke leuk uit en trok veel klanten!

*

*

*

*

Tot slot de Waag met de kerstboom en de markt ervoor.

*

***

En alsof er niets gebeurd is gaan we weer verder met de Dickensfoto’s!

Allereerst een ‘dienstmededeling’ voor Kitty de wasvrouw: Ik heb geprobeerd foto’s naar je te mailen maar je emailadres blijkt niet meer te kloppen, laat even weten waar ik je bereiken kan!

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

WORDT VERVOLGD

***