We gaan weer verder met het China Light Festival.
Natuurlijk vind ik de avondfoto’s ook het mooist maar overdag zie je toch andere details en daar is veel aandacht aan besteed.
Voor wie er nog heen wil, dat kan alleen de komende week nog.
Kijken jullie weer mee?
WORDT VERVOLGD
***
**
*
Het lijkt al veel langer geleden maar het was 24 januari dat ik met Gerda naar Ouwehands dierenpark in Rhenen toog om weer het China Light Festival te bezoeken.
Dit keer hadden we een combiticket genomen zodat we ook overdag in de dierentuin konden rondlopen.
Het was bitterkoud door de miezer en alles doordringende koude wind, maar ondanks dat hebben we ons prima vermaakt.
Ik heb van sommige taferelen ook bij daglicht foto’s gemaakt en die zet bij de avondfoto’s.
Wie er nog heen wil heeft nog de hele maand de tijd.
Een prachtige draak siert de ingang
Een prachtige vis boven de vijver wordt mooi gespiegeld
Een echt Hollands tafereel ontbrak niet
Verschillende looppaden hadden baldakijnen van licht
WORDT VERVOLGD
***
**
*
Vandaag de laatste serie foto’s van de Wildlands.
Het begon al wat donkerder te worden en het weer werd er ook niet beter op dus gingen we naar binnen.
Eerst keken we bij de Dwergmangoesten, die hadden jongen.
Een kostelijk gezicht maar lastig te fotograferen zo beweeglijk en achter glas.
Ook de jonge olifanten zijn leuk om te zien.
Zo lekker speels, altijd leuk voor de foto.
Dit Zijdehoen zat op een stuk of wat kuikentjes
Op weg naar de uitgang kwamen we de Zeeleeuwen weer tegen die uitbundig aan het duiken waren
En ik eindig waar ik mee begonnen was; de IJsberen.
Zij waren inmiddels in diepe rust.
***
**
Weer verder met de Wildlands.
We beginnen met de altijd fotogenieke Prairiehondjes.
De foto’s spreken voor zich.
Op deze cocon zijn weer vlindereitjes gelegd:
Atlasvlinder
Boven mannetje en onder vrouwtje te zien aan het verschil van de antennes
***
WORDT VERVOLGD
**
Om te beginnen wil ik iedereen nog alle goeds voor 2020 toewensen.
Dank voor al jullie bezoekjes in het afgelopen jaar en ik hoop dat jullie dat ook in dit jaar weer blijven doen.
In het bijzonder dank aan de (trouwe) reageerders, ik ben altijd blij met een reactie.
We gaan weer verder met mijn bezoek aan de Wildlands in november 2019.
***
WORDT VERVOLGD
**
In november ging ik met Gerda naar de Wildlands. Het was de tweede keer dat ik er was, de eerste keer was kort na de opening.
Ook dit keer was ik niet zwaar onder de indruk, nu was ook de verwondering over de mooie gebouwen verdwenen.
Natuurlijk is het leuk om mooie foto’s te maken van de dieren dus we hebben ons prima vermaakt maar o.a. het uitzicht op de hoge gebouwen in de omtrek maken het fotograferen minder interessant.
Ik weet dat het geen dierentuin meer is maar een totaalbelevenis en daar zit denk ik mijn probleem, er is teveel ‘gedoe’ er omheen en te weinig dierentuin.
Niet dat het klein is hoor, in tegendeel en we hebben ons er prima vermaakt maar voorlopig was dit wel de laatste keer.
Ook dit keer lieten de ijsberen zich nauwelijks zien
Een reiger doet zich tegoed aan een restant voer
Nieuwsgierige struisvogels
Af en toe viel er een bui, daardoor mooie donkere luchten
De bavianen zochten warmte bij elkaar
Een valkje op de loer
***
WORDT VERVOLGD
**
Ik ga weer snel door met de dierentuinfoto’s.
Vandaag dan aandacht voor de drie zeldzame Aziatische leeuwenwelpen.
Ze zijn geboren op 21 augustus 2018.
Voor hun moeder Lalana was dit het eerste nest.
Ze is duidelijk zeer beschermend voor ze, toen wij er waren hield ze zelfs door het glas luid brullend de vader van het grut op afstand.
Het is altijd leuk om jonge dieren te zien want die zijn vaak nieuwsgierig en ondernemend.
Dat laatste is tegelijkertijd ook weer lastig want stilzitten daar doen ze niet aan, er beweegt er altijd wel eentje.
Ook was het er behoorlijk druk qua toeschouwers die natuurlijk allemaal eerste rang wilden staan.
Maar ik heb toch wel een aantal aardige foto’s weten te maken.
Het was nog een hele uitdaging om de drieling compleet in beeld te krijgen
Er viel er telkens eentje in de goot en die had dan de grootste moeite om dan weer overeind te komen
Een robbertje speel-vechten
Wel indrukwekkend als er ineens een volwassen leeuw zo dicht op je komt afstappen ook al zit er glas tussen
***
mooi, creatief en fotogeniek 2019 wensen!
Vandaag heb ik de tweede serie foto’s, gemaakt in Blijdorp met o.a. Bokito.
Uiteraard ook andere dieren, kijk maar mee.
We beginnen daar waar we gebleven waren bij het aquarium.
Bokito is een indrukwekkende silverback met een harem van drie vrouwtjes.
Op 14 maart zal hij 23 jaar worden.
Sinds vorig jaar huist er een groep Gelada’s in Blijdorp.
Deze apensoort komt uit Ethiopië.
Blijdorp is de enige tuin in Nederland waar deze bijzondere apen zijn te bewonderen.
Het is de enige apensoort die gras eet.
Helaas hadden ze met de inrichting van dit deel van het verblijf geen rekening gehouden met lichtinval.
Recht tegenover het verblijf waren hoge ramen en een groot beeldscherm die enorm veel spiegeling teweeg brachten waardoor het niet alleen moeilijk was om de dieren te fotograferen maar ze ook slecht te zien waren.
De man in dir gezelschap had zich geïnstalleerd voor een middagdutje.
Hij deed dat met de voeten tegen het glas.
Welterusten!
WORDT VERVOLGD
***
Het was 28 november dat ik met Gerda op een zeer regenachtige dag naar Diergaarde Blijdorp toog.
We wilden foto’s maken van de jonge leeuwenwelpen maar hebben natuurlijk ook andere dieren gefotografeerd.
Om te beginnen gingen we bij de IJsberen langs waar dit overgebleven mannetje van de tweeling die hier was geboren, lekker aan het spelen was.
Soms zo dichtbij dat het te dichtbij was voor de foto
Een collage van de kwalletjes, waar ik uren naar kan kijken en fotograferen
WORDT VERVOLGD
***
Het heeft weer even geduurd maar veel van mijn tijd wordt nog steeds opgeslokt door bezoekjes aan en zorgen om mijn moeder die nog steeds niet thuis is. Maar hier is dan toch de laatste serie foto’s uit de dierentuin Amersfoort.
We beginnen met de mooie bruine Hamerkop
De Kroeskoppelikanen, ik vond ze maar bleekjes van kleur
Mandarijneend die lekker zat te dutten op een paal
Hyena portret
Bamboekikker
Wolf
Capibara
En tot slot de Witte Tijger, erg zeldzaam.
Het is geen albino maar ze kunnen in het wild niet overleven, zo werd ons verteld.
***
