Precies twee weken na Dasha heb ik moeten besluiten om ook Snoopy in te laten slapen. Hij was ruim 13 jaar, wat heel oud is voor een konijn, en kreeg allerlei gebreken. Het was zoals de dierenarts zei, zijn koppie wilde nog wel maar zijn lijfje niet meer. Hij verloor telkens zijn evenwicht en kon dan niet meer overeind komen en dat gebeurde steeds vaker. Ik kreeg hem toen hij 3 weken oud was, de moeder van het nest was doodgegaan, dus ik heb heel lang van hem kunnen genieten. Hij heeft vele jaren samen met Witje geleefd, ze waren dol op elkaar, de laatste jaren leefde hij alleen. Ik heb nog geprobeerd hem aan Lizzy te koppelen maar daar was hij te oud voor, dat lukte niet meer, hij zou het onderspit delven 😉 Voor diegenen die mij nog niet zo lang volgen: mijn konijnen zijn wat een hond of kat voor een ander betekent. Zo ga ik ook met ze om. Ooit had ik er 7 tegelijk, 3 koppels en 1 apart, nu heb ik er nog maar 2 over. Dit is de laatste foto die ik van Snoopy heb gemaakt, een week geleden toen hij nog lekker in de tuin aan het rondstruinen was.

***

***

Advertentie

Gisteren heb ik mijn lieve hangoor Dasha in moeten laten slapen. Tien jaar geleden kwam ik in opvang Bunnybin om een vriendinnetje te zoeken voor mijn konijn Beauty. Al snel werd mij Dasha in de armen gedrukt met de vraag of zij niet wat voor mij (en Beauty) was. Dasha was gevonden in het bos waar zij gedumpt was. Ze had bijtwonden overal en gaten in de oren en ze zat onder de vlooien. Met Beauty klikte het wel en dus heb ik haar meegenomen. De echte koppeling tussen de beide konijnen heeft nog wel een paar weken in beslag genomen want zo gemakkelijk ging het nu ook weer niet maar uiteindelijk waren ze onafscheidelijk. Ze was een echte sloper en heel intelligent. Lette altijd goed op wat ik deed om vervolgens als ik weg liep te kijken of ze het ongedaan kon maken.  Beauty overleed een paar jaar geleden en Dasha bleef alleen over. Omdat ik inmiddels een ander rammetje had die ook binnen woonde probeerde ik hen te koppelen maar dat is mislukt dus bleven ze apart van elkaar maar wel beiden in de woonkamer. Allebei heel tevreden met deze situatie. Zoals Dasha ligt te slapen op de laatste foto, die vorige week is genomen, zo tevreden is ze eigenlijk altijd geweest. Maar een paar dagen geleden kreeg ze het benauwd en kon ze niet eens meer zo liggen. Haar longen waren op en gisteren heb ik dus samen met de dierenarts besloten dat het genoeg was. Ze is in ieder geval 11 jaar geworden en misschien was ze wel ouder maar dat weet ik niet, want het is niet bekend hoe oud ze was toen ze werd gedumpt.

***

*

*

***

Vandaag een log over Snoopy, één van mijn konijnen.
Ik kreeg hem al toen hij 3 weken oud was omdat zijn moeder was overleden.
Hij at destijds al wel zelfstandig en hoefde niet met de fles bijgevoerd te worden.
Inmiddels is Snoopy al dik 11 jaar oud, het oudste konijn dat ik heb (voor zover ik weet want mijn andere konijnen zijn gedumpt geweest dus leeftijd onbekend)
Hij speelt met veel plezier in de tuin en vindt het heerlijk om overal van de plantjes te snacken!
Hardlopen doet hij ook graag maar dat is lastig scherp op de foto te zetten zoals jullie zien.

 

 

 

 

Wat begonnen was als een heerlijke dag uit met vriendin M. eindigde in een onverwacht drama voor mij. Bij thuiskomst bleek dat Amber, de jongste van mijn konijnen niet wilde eten en dat is altijd alarmerend. Meteen heb ik haar opgepakt en pijnstiller en andere medicatie toegediend, haar darmen beluisterd, vocht toegediend en haar darmen gemasseerd, want meestal hebben ze dan buikpijn vanwege gas in de darmen. Ze wilde wel dwangvoer eten, en drinken deed ze ook en ook kwamen er gelukkig keutels dus de darmen lagen ook niet stil. Toen ik haar een paar uurtjes later weer bij me op schoot nam en ze weer had gegeten en gedronken, zag ik haar ineens wegzakken, ze reageerde nergens meer op en ademde nog heel oppervlakkig. Toen besefte ik dat ik haar kwijt was. Even later is ze  in mijn armen gestorven, nog maar 7,5 jaar oud. Ik kan het nog niet geloven, mijn mooie eigenzinnige Amber die hier is geboren uit Layla die drachtig gedumpt was. Mijn kleine dondersteen die niet gepakt wilde worden maar wel graag geaaid en die heel nieuwsgierig was, ze is er  niet meer. Wat zal ik haar missen! Hier een paar foto’s uit haar veel te korte leventje:

Vannacht om half één heb ik opnieuw afscheid moeten nemen van één van mijn lieve konijnen. Dit keer was Layla aan de beurt. Het was een grote schok voor mij dat zij stervende was want hier was ik echt niet op voorbereid. Dat komt omdat ik geen idee heb hoe oud zij is, ik kreeg haar in 2005 zwaar verwaarloosd en naar later bleek drachtig uit de opvang. Ze was samen met haar mannetje gevonden achter een leegstaand huis in een hok zonder bedding, zonder eten en drinken. Het rammetje Cosmo was binnen een week overleden aan de gevolgen van de verwaarlozing maar Layla heeft het overleefd en schonk het leven aan 4 prachtige kleintjes waar ik Amber van heb gehouden en daar heeft ze de rest van haar leven mee gewoond. Toen ik destijds op de fiets op weg was met Layla naar de dierenarts om haar te laten steriliseren zijn we door een auto aangereden en hebben dat beiden wonderlijk genoeg zonder al te veel ellende overleefd. Het was een ongelooflijk zachtaardig konijn ondanks alle ellende die ze toch had meegemaakt, ik zal haar vreselijk missen.

Gisteravond is mijn prachtige zwarte konijn Beauty overleden. Hij heeft zijn hele leven bij mij in de woonkamer gewoond, ik zal hem vreselijk missen. Toen ik hem kreeg was hij nog maar een paar weken oud en was gevonden met de rest van het nest in een cementton. Hij was de laatste van het nest die nog leefde. Beauty kon zo genieten, dan lag hij languit op de kussens met zijn pootjes tegen de verwarming aan (foto 3). Maar ook samen met zijn vrouwtje Dasha had hij het heel erg naar de zin, ze waren heel erg lief voor elkaar. Hij is bijna 11 jaar geworden.

Louis gaat vanaf nu dus tandeloos door het leven en dat gaat heel goed. Hij heeft zich goed hersteld van de beide operaties. Jullie vroegen je af hoe hij nu eet maar dat gaat heel goed. Konijnen 'vermalen' het eten met hun kiezen en gebruiken de voortanden eigenlijk om iets af te bijten, te knagen. Louis moet dus wel kleine stukjes groente voorgeschoteld krijgen omdat hij niets af kan bijten maar redt zich bijvoorbeeld prima met ongesneden hooi. Op de eerste foto kun je ook goed zien dat het 'dopje' van zijn neus mist, ooit door een ander konijn afgebeten. En de structuur van de vacht op en rond zijn kop laat zien dat er ooit iets van een angorakonijn doorheen is gemixed. Hier speelt hij met zijn treatbal, die door te rollen telkens wat biksjes laat vallen en wat je ook goed kunt zien is de rommel die Louis maakt op mijn donkerbruine kleed *Iol*

Hij heet Louis en is weduwnaar en woont sinds een paar maand bij mij. Louis is een konijn met een verhaal, het is een konijn dat ooit in de opvang terecht is gekomen met afgebeten neus. Hij zat met meerdere ongecastreerde rammen in een hok en dat kan dus niet, dat wordt vechten tot de dood er op volgt. Gelukkig is het zover niet gekomen maar aan de wond van zijn neus is nooit wat gedaan dus heeft hij nu een soort van open neus, wat erg gevoelig is en dat zie je als hij overeind springt als er per ongeluk een strootje in steekt. Een kennisje van mij heeft hem destijds in huis genomen en gekoppeld aan een lieve voedster maar die was vorig jaar overleden en toen bleef Louis alleen en dat ging een jaar lang goed. Maar in de vakantie, toen ik dagelijks voor hem zorgde, vond ik hem plots bijna dood maar gelukkig nog op tijd, heb hem toen mee naar mijn huis genomen en weer 'aan de praat' gekregen. Toen de baasjes terug waren ging Louis ook weer naar zijn eigen huis maar binnen een week was het weer mis, om een lang verhaal kort te maken, hij bleek weg te kwijnen en bij mij had hij het heel erg naar de zin. Waarom is niet duidelijk, misschien ruikt hij de andere konijnen, hij zit bij mij ook alleen in een nog veel kleinere ruimte bovendien en binnen maar hij 'doet' het hier goed. Ligt meestal helemaal gestrekt en als ik hem op schoot heb lebbert hij me helemaal af, kortom het 'klikt' tussen ons ;0)  Louis heeft zgn. 'vliegtuigoren' niet staand en niet hangend maar iets er tussenin.

Omdat het zo heel erg warm was en dat voor konijnen heel gevaarlijk is heb ik Layla en Amber tijdelijk in de keuken gezet waar ze vrij konden lopen en met hun eigen speeltjes. Toch zijn ze niet uit het rieten stoeltje geweest, hebben daar de hele tijd angstig tegen elkaar aan gezeten. Leg een konijn maar eens uit dat het buiten gevaarlijk warm voor ze is. s’Avonds kleurde om een uur of negen de lucht heel donkerrood terwijl het regende en onweerde, heel vreemd.

Because of the heat and because it is very dangerous for rabbits I have temporarily let Layla and Amber in the kitchen where they could walk freely and play with teir own toys. In spite of that all they have not left the little chair, they sat there all time against eachother being afraid. Try to explain to a rabbit that it is dangerously hot outside! In the evening the sky coloured very dark red while it was raining and thundering, very strange.

Gisteren was het weer zover, de konijnen moesten worden ingeënt. Bij de dierenspeciaalzaak hier in het winkelcentrum organiseren ze elk jaar rond deze tijd een konijneninentingsdag tezamen met de dierenartsenpraktijk. Het betekent altijd een heleboel stress voor de konijnen maar ook voor mij. Allereerst moet ik ze te pakken zien te krijgen en vooral Amber laat zich niet gemakkelijk vangen, ik zit dan ook helemaal onder de krabben en blauwe plekken van haar. Vervolgens moet een paar keer op en neer lopen naar het winkelcentrum. Maar we hebben het gelukkig weer achter de rug. Geen klachten over oren, tanden, hartjes, longen en buikjes en ook de nageltjes (die ik zelf altijd knip) zijn weer goedgekeurd. Ik heb dit keer een paar foto’s gemaakt, alleen op de laatste foto staat een konijn van mij, nl. Snoopy, de rest moest ik helpen vasthouden en dus kon ik die niet fotograferen.