Afgelopen zondag zag ik een paar witte kloddertjes op mijn stoep liggen en ik dacht dat iemand lijm of kit had gemorst, zo zag het er uit. Maar bij nader inspectie bleek het iets heel anders te zijn nl. ijshaar! Ik kon mijn geluk niet op. Nog nooit had ik dit in het echt gezien, ik kende het alleen van foto´s. Dit is wat Wikipedia er over zegt: “IJshaar kan ontstaan als de luchttemperatuur even onder het vriespunt ligt. In het hout komen schimmels voor en bij de stofwisseling van deze schimmels komt onder andere water vrij dat door zeer kleine openingen in het hout (houtstralen) naar buiten wordt geperst. Het naar buiten geperste water bevriest tot een haarachtige structuur. Een hoge luchtvochtigheid is noodzakelijk voor de succesvolle vorming van ijshaar zodat het naar buiten geperste water niet kan verdampen en voor bevriezing beschikbaar blijft. Zolang de schimmels water blijven produceren en de klimatologische omstandigheden gunstig blijven, kan ijshaar aan blijven groeien.” Nu zie je op foto’s meestal dikkere takken waar dit vrij zeldzame fenomeen zich op voordoet maar dit zijn hele kleine twijgjes van de Plumbago, slechts een paar millimeter dik. Het viel niet mee er foto’s van te maken want het zat overal tussen en bij aanraking verdwijnt het ijshaar direct. Dit is wat ik er van heb weten te maken.
In onze wijk hebben we één plek waar altijd met sleetjes van een heuveltje afgegleden wordt. Daar heb ik de volgende foto’s gemaakt. Onderaan waar ik stond was je je leven niet zeker maar het was genieten. Volop sneeuwpret, geniet maar mee.
Het was 8 februari en het sneeuwde nog steeds. Inmiddels had het al een dag en een nacht gesneeuwd. Dit keer maakte ik een langere wandeling. Kijk maar mee.
Eindelijk viel er bij ons in Zwolle ook sneeuw en hoe! Het begon zaterdagavond 6 februari en het stopte pas op maandagavond. Deze foto’s heb ik op die zondag gemaakt toen er een ijzige stormachtige wind woei. Gevoelstemperaturen die in de dubbele cijfers onder nul liepen, het was verre van aangenaam. Toch genoten velen met mij van dit echte winterweer. Ik heb toen slechts een klein rondje in mijn buurtje gelopen.
Een sneeuwengeltje maken:
Zoveel sneeuw dat het met grote schuivers moest worden opgeruimd
IJswolkjes in de Dobbevijver
Bovenaanzicht van het ijs:
Door de harde wind stoof de sneeuw alle kanten op
Ondanks het weer en de verjaardag werd er toch hard gelopen
Ik onderbreek even de serie van het China Light Festival.
Gisteren heb ik met Hannie de hele middag rondgestruind in het Westerveldse Bos.
Het was prachtig weer en het bleef de hele dag rond het vriespunt.
Hier zijn de foto’s die ik heb gemaakt allemaal ineens, heel veel, ga er maar voor zitten!
De rijp volgde mooi de patronen in de bast van de stam
Hele kleine paddenstoeltjes op de stam van een boom
De eerste Kelkzwammetjes die we vonden
Bevroren Gele Trilzwam
Kastanjebolster
En ineens zag Hannie deze schoonheid op zo’n 30 meter afstand van ons, helaas teveel ‘ruis’ in beeld voor een goede foto maar de beleving was er niet minder om.
Ze scharrelde toch zeker een minuut of 10 rustig door, af en toe naar ons kijkend.
Zoveel kleuren korstmossen
Veel rijp op de mossen
Verschillende structuren goed zichtbaar gemaakt door de rijp
Een ijskoud klein paddenstoeltje
Over een paar maand lopen we hier weer de vlinders en libellen te fotograferen tussen de zeldzame planten
Op deze foto Kelkzwammen, maar ook die bruine bolletjes en die lange zwarte ‘draden’, geen idee wat dat zijn.
We vinden steeds meer van die prachtige (bevroren) Kelkzwammen
De rijp glinstert in het weer doorgebroken zonnetje
IJskoude oren, Judasoren welteverstaan
Op deze foto kun je goed zien hoe dicht bij de bewoonde wereld dit allemaal is, ik sta hier met mijn rug naar het bos toe
Deze paddenstoel stond mooi beschut in een holle boomstam
De Gaai zat pal naast ons en bleef doodstil zitten, maar ik had hem toch gezien 😉
Tegen het eind van de middag kleurde de zon alles in een warme gloed.
Bij deze foto heb ik helemaal niet het gevoel dat het winter is, maar meer dat het de savanne is waar olifanten en giraffes horen te lopen
Tegen de zon in waren de kleuren veel koeler
Prachtige kristallen van de rijp
Op dezelfde stam ook weer deze ronde zwammetje
Vastgevroren!
En toen viel mijn oog op de Supermaan, opvallend groot inderdaad
Deze foto is eigenlijk de volgende morgen gemaakt rond 6.20 uur maar het is de enige foto die ik van de Bloedmaan heb dus zet ik hem als afsluiter op dit blog.
We gaan weer ijskoud verder met de ijsbeelden.
Inmiddels voelden onze vingers als bevroren met de temperaturen van beneden de min 10 graden.
De handschoenen hielden de vingers niet warm en het was af en toe moeilijk om het fototoestel te bedienen.
Nadat het vorig jaar niet door kon gaan omdat het dak van de tenten onder de zware sneeuwlast was ingestort was er dit jaar weer een ijsbeelden festival in Zwolle.
Een ‘thuiswedstrijd’ waar Gerda en ik al vele jaren naar toe gaan.
Het kan aan ons gelegen hebben maar we vonden het er dit jaar heel veel kouder dan andere jaren en we waren er weer prima op gekleed met dubbele kleding en snowboots enz.
Binnen een mum van tijd was het haast niet meer te doen om foto’s te maken, zulke pijnlijke vingers hadden we terwijl we er andere jaren wel een anderhalf uur rondliepen hadden we het nu met een half uurtje helemaal gehad!.
Ook viel het ons een beetje tegen qua inrichting, je had soms erg weinig ruimte om foto’s te maken.
Het thema was dit jaar ‘Wereldberoemde verhalen’ .
We beginnen met sprookjes uit Duizend-en-één nacht
Alladin en de wonderlamp waar je af en toe de geest uit zag komen, dat hadden ze heel leuk gedaan
Alice in Wonderland
Mowgli
Junglebook
Junglebook
Dr. Frankenstein
Romeo en Julia, met geen mogelijkheid in één foto te vangen
Dracula
In deze doodskist mocht je plaatsnemen voor een foto, dat hebben we maar niet gedaan
Gisteren werd ik via Facebook er op geattendeerd dat er verderop in de wijk bij de Wijde Aa, ijsafzetting op de oever en op het riet was.
Het was al tegen vieren en ik moest ook nog weg dus ik had nog net een half uurtje om foto’s te maken.
Gauw op de fiets gestapt en foto’s gemaakt.
Het was heel bijzonder om te zien vooral de bolletjes die zich op het gras hadden gevormd.
Alles door het opspattende water.
Helaas kon ik nergens op ooghoogte komen de oever was flink hoger, dit is wat ik er van gemaakt heb.
Op deze laatste foto heb ik twee seizoenen in één gevangen.
In de achtergrond de winter en op de voorgrond de lente.
Ondanks dat het inmiddels ‘warm’ water regent schaatsen we op de foto’s nog even verder.
Vandaag beginnen we met sleetje rijden, niet voor iedereen een onverdeeld genoegen.
Op de foto hieronder zie je dat er ook een schip over de IJssel voorbij vaart, een bijzondere ervaring, schaatsers op het ijs, treinen over de brug en schepen over de IJssel!
Een schoenennest???
Deze mensen vielen erg op met hun mutsen
Een potje ijsvoetbal moet ook kunnen toch?
Dit kan volgens mij alleen een man verzinnen; fietsen op het ijs!
Terwijl we naar de bushalte lopen gaat de zon onder met een klein beetje kleur. Dag Koning Winter, we hebben van je genoten!
Anks Fotopassie 