Ik onderbreek de reeks van Schiedam voor een actueler onderwerp wat inmiddels eigenlijk ook al weer is achterhaald door de hogere temperaturen die vandaag ineens aan de orde waren. Was het gisteren nog volop winter en vroor het hier in Zwolle vanmorgen zelfs nog, vanmiddag was het ineens lente en heb ik zelfs al even met de jas aan in de zon gezeten!

Gisteren ben ik dus samen met Hannie naar het Engelse Werk geweest waar de ondergelopen uiterwaarden van de IJssel voor veel schaatspret zorgden. Het was er flink druk en jong en oud vermaakte zich er opperbest. Er werd volop geschaatst tussen de beide IJsselbruggen. Er was veel te zien en wij vermaakten ons dus prima met het fotograferen. Vandaag de eerste serie.

 

***

 

 

Dit meisje wilde persé met haar handen op de rug schaatsen

 

 

 

Op een stoel kun je je natuurlijk ook lekker laten voortduwen

 

Zo kun je toch met je baby schaatsen, heel wat veiliger dan een moeder die we zagen met kind in draagzak op de borst en zelf op schaatsen

 

De ooit rode spoorbrug

 

 

 

 

 

Dit jongetje had veel verdriet

 

Een boomstronk is ook een goede zitplaats om even te appen

 

 

Deze jongedame had de echte Friese doorlopers aan!

 

 

Iedereeen was warm ingepakt

 

Lekker snacken tussendoor

 

Met deze honden had ik medelij, zij liepen constant op het ijs, dat kan toch niet fijn zijn voor de voetzooltjes

Dit zagen we meer, vooral bij kinderen, heel verstandig

 

 

 

 

Stilleven

WORDT VERVOLGD

Advertentie

Het was gisteren al weer voor de derde keer dat de Aalandenloop, genoemd naar de wijk waar ik woon nl. de Aa-landen, werd georganiseerd. Av PEC en wijkcentrum de Bolder hadden weer een mooie loop met 800 lopers in totaal, weten neer te zetten. Om 18.00 uur startten de jongste kinderen van 6 en 7 jaar en een kwartier later de wat oudere kinderen gevolgd door de tieners tot 16 jaar. Om 19.00 uur startte de 5 kilometer en om 20.00 uur de 10 kilometer. Zoals elk jaar doe ik er fotografisch verslag van in mijn functie van fotograaf van het wijkblad. Dat betekent flink heen en weer lopen tussen start en finish om zodoende van elke groep wat loopfoto’s te hebben maar ook een impressie van de dingen er omheen zoals bijvoorbeeld het medailles uitreiken, chips van de schoenen afhalen, het optreden van de Neighbours Blues Band. Met de wedstrijd en gelopen tijden hoef ik me gelukkig niet bezig te houden, ik ga voor sfeerplaatjes.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Vorig jaar voor het eerst in onze wijk deze hardloopwedstrijd en toen al ruim 600 deelnemers, dit jaar waren er over de 800 inschrijvingen, dus je kunt wel van succesvol spreken.
Natuurlijk ben ik weer foto’s gaan maken, maar ik ben vooral voor sfeerplaatjes, portretten e.d. gegaan en gewoon dingen die me opvielen.
Een impressie, startend met de kleintjes van 6 en 7 jaar en eindigend met de 10 km lopers.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Gisteren werd de eerste Aalandenloop in mijn woonwijk de Aa-landen, gehouden. Normaal heeft een paar jaar nodig om een loop goed ‘in de markt te zetten’ maar deze loop was al ver voor de  tijd vol. Er deden, inclusief de kinderen, ruim 700 mensen mee. De volwassenen (600) konden 5 of 10 km lopen. Voor de kinderen was de start in het winkelcentrum. Voor muzikale omlijsting was ook gezorgd en het weer was prachtig maar misschien wel wat aan de warme kant voor de lopers. Hier een kleine selectie uit de vele foto’s die ik heb gemaakt. Ik heb me beperkt tot de lopers maar heb ook veel foto’s van de muziek gemaakt. Alle foto’s komen de komende tijd in een foto-album te staan op http://aalanden.blogspot.nl/

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Vandaag werd mijn zoon al weer 29 jaar en omdat mijn moeder geen trap meer kan lopen en hij in Groningen in een bovenwoning woont, komt hij naar Zwolle om het hier te vieren, zodat oma er ook bij kan zijn. Maar dit keer was er nóg wat te vieren want PEC heeft de KNVB-beker gewonnen. En omdat de visite inmiddels allemaal weer huiswaarts was gekeerd ben ik samen met mijn zoon naar de huldiging van het voetbalelftal geweest. Voor de rondvaart waren we net te laat (zie eerste drie foto’s) dus toen zijn we naar het park de Weezenlanden gelopen. Het was een gekkenhuis zoveel mensen als er op de been waren. Van grote afstand hebben we staan kijken, op een muurtje staand en foto’s makend. Normaal gesproken zou ik hier nooit naar toe zijn gegaan, ik heb niet veel met voetbal maar samen met mijn zoon vond ik dat wel erg leuk om mee te maken.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

Omdat ik zoveel leuke foto’s heb gemaakt toch maar een tweede log over de Color Run. Je wordt toch helemaal vrolijk als je al die kleuren en kleurrijke en vrolijke mensen ziet? Als je deelnemers spreekt zijn ze er allemaal even enthousiast over en het was ook duidelijk zichtbaar dat de mensen er plezier in hadden. Dus hier de tweede en laatste serie foto’s van de Color Run. Mijn camera werkt nog prima hoor, ik heb niet echt heel dichtbij de poederwolken gestaan maar het stoof behoorlijk. Niet echt gezond om in te ademen lijkt me ook al was het niet giftig.

Vandaag iets heel anders, ik ben wezen kijken naar de Colorrun, een (hard)loop evenement voor het goede doel. Het gaat vooral om de vrolijke beleving voor jong en oud. Er waren maar liefst 10.000 deelnemers en duizenden mensen stonden langs de route. De echt leuke foto’s waren te maken op de plekken waar men met een kleur werd bespoten maar dat waren ook de plekken die ‘gevaarlijk’ waren voor de camera. Zelfs al hield ik tientallen meters afstand toch zat ik nog onder het gekleurde poeder. Ik heb heel veel portretten geschoten van de mensen die soms bijzonder vreemd waren uitgedost. Het begrip ‘door een roze bril kijken’ heeft voor mij een heel nieuwe lading gekregen! Nadat iedereen over de finish was gekomen werd er massaal met zakjes poeder gegooid. Helaas mocht het publiek daar niet bij zijn en dus heb ik dat vanuit de verte moeten fotograferen. Een impressie:

In de prachtige natuurlijke omgeving van de Schipbeek vallen de oranje shirts van de jonge deelnemertjes goed op. Het was een vrolijk gezicht hoe ze af en toe als een lint door het landschap bewogen. En hun prestaties deden niet onder voor die van de volwassenen.
(Wordt vervolgd)

We gaan weer verder met klauteren en klimmen en zwemmen. Dat het zwaar was heb ik vooral proberen vast te leggen, maar het is ook een wedstrijd en dan gaat het toch echt wel om de prestatie en dat is bij sommigen goed te merken. Bij de duo’s is het zaak elkaar te helpen waar nodig, jullie zullen ze nog wel vaker tegen komen op de foto’s.(wordt vervolgd)

Afgelopen zondag was het weer zover, de jaarlijkse Schipbeeksurvival in Bathmen. Samen met Ria heb ik me weer verwonderd over wat mensen allemaal voor hun sport over hebben. Enorm doorzettingsvermogen bij jong en oud en zonder bedenking springen in  het ijskoude water van slechts 4 graden!!!! Voor mij is het gelukkig geen survival geworden want dankzij de prednisoninjectie in mijn knie van vorige week kon ik nu vrijwel zonder pijn (en napijn) genieten van dit sportfestijn. (wordt vervolgd)