Het is al even geleden dat ik mijn laatste blog plaatste. Een van de redenen is dat ik niet zo vaak meer op ‘fotosafari’ ga. Een andere reden is dat in december mijn moeder is overleden. Ze is 89 jaar geworden, een mooie leeftijd en wij, mijn broer en ik en mijn zoon en schoondochter kunnen er vrede mee hebben. Het is allemaal toch nog onverwacht en vrij snel gegaan. Na een aantal weken dat ze zich niet helemaal 100% voelde, erg gauw moe en kortademig, is ze opgenomen in het ziekenhuis en daar bleek dat ze hartklachten had. Aanvankelijk herstelde ze wel enigszins maar na drie dagen was de koek toch op. We hebben goed afscheid kunne nemen, het is goed zo. Maar ja, na haar overlijden wachtte ons de schone taak alles te regelen en vervolgens haar appartement leeg te ruimen. Dat laatste vergt veel tijd en inspanning en laat weinig ruimte voor hobbys. Toch wil ik vandaag weer de draad proberen op te pakken en een blog plaatsen. Het zijn foto’s die ik gemaakt heb tijdens een wandeling op 6 november 2020.
Samen met Hannie toog ik weer eens naar het Westerveldse Bos om de herfst op te snuiven. Ook kwamen we de schaapskudde tegen. Dit zijn de foto’s die ik er heb gemaakt.
In de weilanden zag ik deze koppies boven het gras uit steken, het bleken zwanen in een sloot te zijn
Deze libellen hadden er nog wel zin in!
Vleugels als glas-in-lood ramen
Zowel boven als onder de zwart wordende wasplaat
Ineens had ik een paar honderd schapen om me heen staan
Deze tijd van het jaar zijn er altijd veel ganzen bij de Dobbevijver hier in de buurt.
Dus altijd wel de moeite waard om er even heen te lopen, zo gezegd zo gedaan.
Het was die dag prachtig zonnig weer maar dus heel hard licht.
Hier zijn de foto’s die ik maakte in volgorde van maken.
De eerste coronamaatregelen waren nog maar net van kracht toen Gerda en ik nog even naar de Vreugderijkerwaard zijn geweest.
Het was heerlijk om even uit te waaien. De uiterwaarden stonden nog helemaal vol water dat overigens al wel wat aan het zakken was.
De foto’s staan in volgorde van maken.
Het dorpje Zalk aan de overkant van de IJssel
Een flinke bak water, in de verte de IJsselbrug
Heel veel bloemetjes in het gras (let wel dit was een paar weken geleden!)
Witte Kwikstaart
Het ooievaarsnest bij de Vreugdehoeve was ook weer bewoond
Eindelijk kunnen we onze wandeling op het strand van Zandvoort weer voortzetten.
De laatste tijd slokt het vrijwilligerswerk bijna al mijn tijd op en komt er van een blog plaatsen weinig terecht.
Dit wordt een blog met veel foto’s en weinig tekst. Het is de afsluiter van de Zandvoort foto’s.
Vandaag precies een maand geleden toog ik met Ria naar Zandvoort.
Het had trein-technisch nogal wat voeten in aarde om er te komen maar met redelijk wat vertraging lukte dat uiteindelijk toch zodat we nog een aantal uurtjes van het strand konden genieten.
Er was behoorlijk slecht weer voorspeld voor later op de middag maar rond het middaguur waaide het weliswaar flink maar het was zonnig en heerlijk om te lopen.
In de Vreugderijkerwaard heb ik niet alleen foto’s van Ooievaars gemaakt natuurlijk.
We gingen er eigenlijk heen omdat er veel Lepelaars zitten de laatste tijd.
Helaas zaten ze voor het bereik van mijn lens te ver weg maar ik plaats hier wat crops van foto’s om de beleving te delen.
Er zaten veel jonge vogels tussen.
Maar ik begin met de overige foto’s van al het moois dat je daar tegen kunt komen.
Zicht op de IJssel met inde verte de IJsselbrug
Daar zit de eerste groep Lepelaars samen met een groep Aalscholvers
Groepen ganzen die overvliegen
Maar ook een paar Sternen waarvan ik deze scherp op de foto kreeg
Distelpluis in tegenlicht
Grote Sabelsprinkhaan
Tussen de Lepelaars zitten Aalscholvers, Ooievaars, jonge Reigers
tegen een achtergrond van bloeiende Kattenstaarten
Een bezoekje aan het natuurgebied De Vreugderijkerwaard langs de IJssel aan de rand van Zwolle leverde weer veel foto’s op.
Samen met Gerda heb ik er lekker gewandeld en genoten van het in bloei staande landschap dat zich er heeft ontwikkeld.
De afgelopen jaren is er hier veel veranderd in het kader ‘Ruimte voor de Rivier’.
Bij de schapenboerderij De Vreugdehoeve staat een bewoond Ooievaarsnest en daar heb ik deze foto’s gemaakt.
Natuurlijk heb ik nog meer andere dingen gefotografeerd maar die komen in een volgend blog aan de orde.
In dit blog is er een hoofdrol weggelegd voor een reiger maar we beginnen met het statenjacht De Utrecht. Het Utrechts Statenjacht is een historische reconstructie, een replica, van een statenjacht dat oorspronkelijk gebouwd is in 1746. Het schip is in vijfenhalf jaar tijd door scheepsbouwers en beeldsnijders in het kader van een scholings- en werkgelegenheidsproject in de stad Utrecht gebouwd, waarbij zo veel mogelijk gebruik is gemaakt van de oorspronkelijke materialen en bouwmethoden. Voor de bouw is ongeveer 300 m3 eikenhout gebruikt, afkomstig uit bossen in Denemarken die 200 jaar geleden met Hollandse eikels zijn aangeplant.
Net zoals De Utrecht heeft ook deze reiger als thuishaven Volendam uitgekozen
Deze palingrokerij is in deplorabele staat en dat was 10 jaar geleden al net zo, niets veranderd
Allerlei verschillende dingen die me opvielen in een collage gezet
Dat wij niet de enige bezoekers in Volendam waren blijkt wel uit de volgende foto’s.
Het is heel toeristisch en daar wordt door de middenstand ook aardig op ingespeeld.
Rond de haven is het een drukte van belang met gidsen die groepen toeristen rondleiden.
Er lopen vele buitenlanders rond die zich o.a. vergapen aan alle souvenirs.
Let ook op de ‘Amsterdam Socks’ !!
Enorme wafels met de lekkerste vulling
Dit Kauwtje wacht geduldig op lekkers dat op de grond valt
Het vissertje denkt er het zijne van
Allemaal achter de gids aan
Of deze meneer veel heeft gezien, hij leek intens te luisteren naar hetgeen er op zijn oortje te horen was
Dan komen we bij Hotel Spaander, bekend van t.v. toen Herman den Blijker het zou moderniseren
een gigantisch groot gebouwencomplex
maar of de modernisering is gelukt…..?????
Deze Zwaluwen waren aan het nestelen en verzamelden daartoe slijk bij de palen in de haven
Ze wisten ons mooi bezig te houden, wat een mooie kleuren hebben ze.
