In dit blog is er een hoofdrol weggelegd voor een reiger maar we beginnen met het statenjacht De Utrecht. Het Utrechts Statenjacht is een historische reconstructie, een replica, van een statenjacht dat oorspronkelijk gebouwd is in 1746. Het schip is in vijfenhalf jaar tijd door scheepsbouwers en beeldsnijders in het kader van een scholings- en werkgelegenheidsproject in de stad Utrecht gebouwd, waarbij zo veel mogelijk gebruik is gemaakt van de oorspronkelijke materialen en bouwmethoden. Voor de bouw is ongeveer 300 m3 eikenhout gebruikt, afkomstig uit bossen in Denemarken die 200 jaar geleden met Hollandse eikels zijn aangeplant.

 

 

 

 

 

 

Net zoals De Utrecht heeft ook deze reiger als thuishaven Volendam uitgekozen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze palingrokerij is in deplorabele staat en dat was 10 jaar geleden al net zo, niets veranderd

 

Allerlei verschillende dingen die me opvielen in een collage gezet

 

 

WORDT VERVOLGD

We stomen maar meteen door naar de volgende serie van een wandeling die ik met Gerda maakte alweer een maand geleden.
We begonnen in Zwolle-Zuid bij het Zandhovense Bos en wandelden om de Sekdoornse Plas heen.
Een gebied waar ik nog niet eerder was.
Het was  een wandeling van zo’n 8 km en het was erg koud door de wind.
Een mooi gebied waar ik zeker in een ander seizoen nog eens foto’s wil maken.

 

 

 

Sommige bomen stonden vol namen

 

Een kunstwerk in het weiland

 

Zelfs op de onderkant van de zwammen stonden namen en initialen

 

 

 

 

 

 

 

Veel geknotte wilgen

 

De glazen bal maar eens tevoorschijn gehaald

 

Dubbele rij

 

 

 

 

Flink wat Reigers gespot

 

In de verte een oeverzwaluw-muur

 

Wat een staketsels zijn het toch, we zitten hier duidelijk in de buurt van de voormalige IJsselcentrale die op dit moment gesloopt wordt

 

 

Ineens vliegen er een paar Zaagbekken voorbij, geen tijd om de camera-instellingen te wijzigen

 

Weer een Reiger in de vlucht, ik vond het wel wat hebben met die hoogspanningsmasten in de achtergrond

 

 

Een vliegende Aalscholver, zo dichtbij dat ik hem niet helemaal in beeld kon krijgen

 

 

 

 

En toen zagen we in een boom allemaal Vinkjes, tenminste dat dachten we eerst maar ik zag wat roods en dacht aan een Putter, thuis op de computer zag ik dat het om Barmsijsjes ging.
Geen beste foto’s maar ik ben er wel blij mee, ik zag deze vogeltjes voor het eerst!

 

 

Op de terugweg kwamen we langs de manege

\

 

 

 

 

 

 

***

Afgelopen donderdagmiddag ben ik samen met Hannie even een paar uurtjes naar het Westerveldse Bos gegaan.
We gingen op zoek naar de Rode Kelkzwammetjes die er weer gesignaleerd waren.
Een typische herfst/winter zwam.
Uiteraard was er nog veel meer te zien en te fotograferen.
Kijk maar mee.

 

 

De rode zwammetjes hadden we snel gevonden en we wisten natuurlijk ook waar ze moesten staan.
Even goed rondkijken en je zag er steeds meer variërend in grootte van een centimeter tot wel vijf centimeter.

 

 

 

 

 

 

Op een andere tak zaten Judasoren

En zwammen die ik niet ken

Elfenbankjes

De Gele Trilzwam te midden van allerlei korstmossen

 

Mos op een boom

Deze bladknoppen leken wel blauw (op de foto komt dat er niet goed uit)

En wat dit nu allemaal is, uitgekomen vlindereitjes, pokken?????

Een enorme Wilg langs het Zwarte Water

Deze Reiger had een flinke Snoek gevangen maar kreeg hem niet weg

Hij stond behoorlijk ver weg en het werd langzaamaan mistig

Twee Buizerds die op (te) grote afstand in de boom zaten te kijken

Het Zwarte Water als een spiegeltje

Het werd steeds mistiger aan het eind van de middag

en dat leverde ook weer mooie beelden op

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Boven het water hing vrijwel geen mist, de Westerveldse Kolk fungeerde als een spiegel.

Afgelopen zaterdag was ik met Gerda een dagje naar de Wildlands Adventure Zoo in Emmen. Het was voor ons allebei de eerste keer dat we het nieuwe park bezochten en we waren zeer benieuwd. Het was een hele koude dag, het had s’nachts flink gevroren. Het park is ingedeeld in drie gedeeltes, expedities worden ze genoemd. Als je binnenkomt zie je meteen een enorm kompas waar horeca in is gevestigd. We gingen eerst naar Nortica waar de robben, de pinguïns en de ijsberen gehuisvest zijn. De ijsberen hebben zich de hele dag niet laten zien, we zijn er een paar keer wezen kijken en hoorden ook van een medewerker dat de dieren zich de hele dag ergens onzichtbaar hadden opgesteld, wat een teleurstelling! Eerst de foto’s van de pinguïns, via een akelig rots-trapje kon je op een vlonder redelijk op ooghoogte komen.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

WORDT VERVOLGD

Gisteren was het ineens een beetje witte wereld hier in Zwolle.
Nee, niet door een pak sneeuw waar ik zo op hoopte al die tijd, maar door rijp.
Ik ben al op tijd op pad gegaan voordat het witte effect verdwenen zou zijn en ook al bleef het mistig en was het snijdend koud daardoor, ik heb er echt van genoten.
Leuke ontmoetingen met mens en dier en dat maakte het weer tot een extra mooie dag!
En dat allemaal in mijn eigen woonwijk, hoe dichtbij wil je het hebben.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Een rondje rond de Dobbevijver leverde me van de week een flink aantal vliegfoto’s op.
Helaas niet allemaal met het licht op de goede plek.
Kijk en oordeel zelf!

***

*

*

*

*

*

*

*

*

***