Vandaag de laatste serie foto’s van de Wildlands.
Het begon al wat donkerder te worden en het weer werd er ook niet beter op dus gingen we naar binnen.

Eerst keken we bij de Dwergmangoesten, die hadden jongen.
Een kostelijk gezicht maar lastig te fotograferen zo beweeglijk en achter glas.

 

 

 

 

Ook de jonge olifanten zijn leuk om te zien.
Zo lekker speels, altijd leuk voor de foto.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit Zijdehoen zat op een stuk of wat kuikentjes

 

Op weg naar de uitgang kwamen we de Zeeleeuwen weer tegen die uitbundig aan het duiken waren

 

En ik eindig waar ik mee begonnen was; de IJsberen.
Zij waren inmiddels in diepe rust.

 

 

***

 

**

 

 

 

Advertentie

Weer verder met de Wildlands.
We beginnen met de altijd fotogenieke Prairiehondjes.
De foto’s spreken voor zich.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op deze cocon zijn weer vlindereitjes gelegd:

 

 

Atlasvlinder

 

Boven mannetje en onder vrouwtje te zien aan het verschil van de antennes

 

 

 

 

 

***

 

WORDT VERVOLGD

**

Om te beginnen wil ik iedereen nog alle goeds voor 2020 toewensen.
Dank voor al jullie bezoekjes in het afgelopen jaar en ik hoop dat jullie dat ook in dit jaar weer blijven doen.
In het bijzonder dank aan de (trouwe) reageerders, ik ben altijd blij met een reactie.
We gaan weer verder met mijn bezoek aan de Wildlands in november 2019.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

WORDT VERVOLGD

**

 

 

 

In november ging ik met Gerda naar de Wildlands. Het was de tweede keer dat ik er was, de eerste keer was kort na de opening.
Ook dit keer was ik niet zwaar onder de indruk, nu was ook de verwondering over de mooie gebouwen verdwenen.
Natuurlijk is het leuk om mooie foto’s te maken van de dieren dus we hebben ons prima vermaakt maar o.a. het uitzicht op de hoge gebouwen in de omtrek maken het fotograferen minder interessant.
Ik weet dat het geen dierentuin meer is maar een totaalbelevenis en daar zit denk ik mijn probleem, er is teveel ‘gedoe’ er omheen en te weinig dierentuin.
Niet dat het klein is hoor, in tegendeel en we hebben ons er prima vermaakt maar voorlopig was dit wel de laatste keer.

 

 

Ook dit keer lieten de ijsberen zich nauwelijks zien

 

Een reiger doet zich tegoed aan een restant voer

 

 

 

Nieuwsgierige struisvogels

 

 

 

 

 

Af en toe viel er een bui, daardoor mooie donkere luchten

 

 

De bavianen zochten warmte bij elkaar

Een valkje op de loer

 

 

 

 

 

 

 

***

 

WORDT VERVOLGD

 

**

 

 

Dat wat Jan in een reactie op het vorige log schreef had ik exact, het gevoel dat je in het Africamuseum rondloopt. Daar hebben ze ook precies zo’n Dogondorp alleen lopen er daar geen dieren in. Dit is de laatste serie foto’s die ik van de Wildlands plaats, de andere series heb ik eind vorig jaar al aan jullie laten zien. Al met al had ik een heel dubbel gevoel bij dit bezoek, de entourage is prachtig zonder meer en als fotograaf kun je je daar natuurlijk ook al flink op uitleven maar als je voor de dieren komt dan valt het ronduit tegen. Je staat vaak boven de dieren wat het lastig maakt om mooie foto’s te maken. De verblijven zijn bijzonder groot, fijn voor de dieren maar niet voor de fotograaf. Er waren ook weinig soorten maar inmiddels lees ik telkens in de nieuwsbrieven van de Wildlands dat er meer diersoorten terug komen. Zo wordt er een Doodshoofdaapjes-verblijf gemaakt en komen er weer (Sneeuw)uilen. Het is wennen aan een dergelijke setting, misschien in een ander seizoen nog eens een bezoekje brengen.

***

*

De Leeuwen waren in het geheel niet actief, dit is de enige foto waar één van de dieren de ogen open heeft

*

*

Een ontspoorde trein vormt het decor van het woestijngebied

*

*

*

De Onager, een voor mij tot dan toe onbekende diersoort

*

*

*

Het was lastig om de Impala’s te fotograferen zonder storende (flat)gebouwen in de achtergrond

*

*

*

*

*

*

*

*

Deze kleurrijke man zat geduldig in de ijskou te wachten op mensen die een jembé-les van hem wilden hebben

*

*

*

*

De entree van de bavianenarena is zeer indrukwekkend, helaas sta je als publiek weer voor een groot deel hoger dan de dieren en kun je dus alleen met een telelens af en toe op ooghoogte fotograferen.

*

*

*

*

*

*

***

Jullie hadden van mij nog foto’s tegoed van mijn bezoek aan de Wildlands in Emmen van 12 november j.l.
Het laatste gedeelte waar ik aandacht aan besteed is de Serenga.
De entree van dit deel bestaat uit het Zonnepaleis waar binnenin een verblijf was voor de Vosmangoesten.
Als je aan de andere kant het paleis uitkomt waan je je in een Afrikaans dorp.
Het is een nagebouwd Dogondorp met een Zeboekraal.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

WORDT VERVOLGD

***

In Jungola wonen ook de dwergotters, jammer genoeg kun je die alleen van bovenaf zien en dat maakt fotograferen er niet leuker op.
Heel lang hebben we er dan ook niet bij staan kijken, hoewel het natuurlijke leuke beestjes zijn.
De olifanten staan zowel buiten als binnen, het was erg koud dus wij dachten dat de dieren wel binnen zouden staan maar ook daar zagen we er eerst maar eentje.
Later op de dag zagen we een klein groepje in het buitenverblijf.
Ook hier sta je hoger dan de dieren en overal waar je kijkt hebt je een enorm gebouw op de achtergrond, dus ook niet fijn voor de foto’s.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

In de Birdy Bush sloeg voor mij het noodlot toe.
Ik kwam er te vallen over een ietwat onhandig opgestelde boomstronk, tenminste als je bedenkt dat je hier vooral om je heen en naar boven kijkt.
Ik viel vol op mijn rechterknie en had erg veel pijn, zelfs nu na bijna 4 weken heb ik er nog last van maar het is al een heel stuk beter hoor!
Camera met een klap op de grond en beschadigd maar gelukkig deed alles het nog.

*

*

*

*
Ook de Maki’s en Slingerapen waren vrij om te gaan en te staan waar ze wilden, maar ze zaten allemaal hoog en dan had je altijd het dak van de kas als achtergrond of je zag ze nauwelijks dus weinig foto’s.

*

*

*

*

*
In de bootjes zijn we niet gegaan, het was er verschrikkelijk druk en je moest ervoor in de rij staan en wij hadden niet het idee dat je hele bijzondere dingen kon zien die je niet vanaf de ‘vaste wal’ kon zien.

*

*
Er waren stukken hout gebruikt om een soort van trap te maken en daar zaten honderden paddenstoeltjes op.
Ik had uiteraard geen macrolens bij me maar ik heb tussen alle mensen door (die het vaak niet eens gezien hadden) toch een paar foto’s weten te maken.

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Toen we van onze ‘poolexpeditie’ in Nortica terugkwamen zagen we ineens steltlopers! Ik had het gevoel bij ‘Deventer op Stelten’ terecht te zijn gekomen en niet dat ik in een dierentuin rondliep. Natuurlijk wel leuk om foto’s van te maken maar niet echt wat ik er zocht. Ook bij de ingang van de vlindertempel, tevens de entree naar Jungola, stonden er twee. De vlindertempel is als gebouw werkelijk prachtig gemaakt en heel mooi aangekleed maar binnen viel het aantal vlinders erg tegen, van de vlinders die rondfladderden waren veel exemplaren zwaar afgevlogen. Ook zaten ze allemaal erg hoog. Het geheel was ook zeker niet veel groter dan de vorige vlindertuin in de oude dierentuin, wat dat betreft echt een tegenvaller.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

De gedachten van dit jongetje over de vlindertuin laten zich raden, hij liep er een beetje verloren rond!

*

*

*

*

*

*

***

We gaan weer verder met de foto’s van Wildlands.
We waren in het deel dat Nortica wordt genoemd en waar ook de robben zijn gehuisvest.
Een smal langwerpig verblijf waar je ook weer  hoger staat dan de dieren.
Er was verderop nog een deel maar dat was zo lelijk dat ik er geen foto’s van heb gemaakt.
Er liepen allemaal kokers/buizen over het water met daarop weer draden gespannen zodat de dieren daar niet op konden gaan liggen, dat zag er niet uit.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Afgelopen zaterdag was ik met Gerda een dagje naar de Wildlands Adventure Zoo in Emmen. Het was voor ons allebei de eerste keer dat we het nieuwe park bezochten en we waren zeer benieuwd. Het was een hele koude dag, het had s’nachts flink gevroren. Het park is ingedeeld in drie gedeeltes, expedities worden ze genoemd. Als je binnenkomt zie je meteen een enorm kompas waar horeca in is gevestigd. We gingen eerst naar Nortica waar de robben, de pinguïns en de ijsberen gehuisvest zijn. De ijsberen hebben zich de hele dag niet laten zien, we zijn er een paar keer wezen kijken en hoorden ook van een medewerker dat de dieren zich de hele dag ergens onzichtbaar hadden opgesteld, wat een teleurstelling! Eerst de foto’s van de pinguïns, via een akelig rots-trapje kon je op een vlonder redelijk op ooghoogte komen.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

WORDT VERVOLGD