Het is al even geleden dat ik mijn laatste blog plaatste. Een van de redenen is dat ik niet zo vaak meer op ‘fotosafari’ ga. Een andere reden is dat in december mijn moeder is overleden. Ze is 89 jaar geworden, een mooie leeftijd en wij, mijn broer en ik en mijn zoon en schoondochter kunnen er vrede mee hebben. Het is allemaal toch nog onverwacht en vrij snel gegaan. Na een aantal weken dat ze zich niet helemaal 100% voelde, erg gauw moe en kortademig, is ze opgenomen in het ziekenhuis en daar bleek dat ze hartklachten had. Aanvankelijk herstelde ze wel enigszins maar na drie dagen was de koek toch op. We hebben goed afscheid kunne nemen, het is goed zo. Maar ja, na haar overlijden wachtte ons de schone taak alles te regelen en vervolgens haar appartement leeg te ruimen. Dat laatste vergt veel tijd en inspanning en laat weinig ruimte voor hobbys. Toch wil ik vandaag weer de draad proberen op te pakken en een blog plaatsen. Het zijn foto’s die ik gemaakt heb tijdens een wandeling op 6 november 2020.
Alweer een week geleden hield ik het echt niet langer uit om thuis te blijven, ik móest even een eind wandelen en fotograferen.
Even de kop leegmaken want er gebeurt zoveel ellende om me heen.
Ik ben meteen de hele ochtend op pad geweest en naar het Westerveldse Bos gewandeld.
Bij mij de straat uit meteen het park in en zo langs de rand van onze wijk erheen gelopen.
De foto’s plaats ik in volgorde van maken.
De Daslook staat volop in bloei
In de verte de pijlers van de brug naar de wijk Stadshagen
Hieronder een Tapuit (heel ver weg)
Oranjetip vrouwtje op Klaver
Juffer met prooi
De voormalige Essenlaan, er staan nog wel enkele dode exemplaren ook slachtoffer geworden van de essentaksterfte
Bloeiend koolzaad langs de dijk
Deze wants speelde verstoppertje in de paardenbloempluis
In Windesheim bij Zwolle ligt het natuurgebied Tiggelgaten wat ontstaan is door de kleiwinning voor de steenfabriek.
Veel water dus heel veel ganzen maar ook ander vogels, zoals bijvoorbeeld de IJsvogel.
Ik was er met Gerda op 17 maart op een prachtige zonnige middag.
Helaas heb ik die er niet gezien.
Ook wat foto’s van het oude landgoed Windesheim.
Het oorspronkelijke kasteel is er niet meer maar wel nog de bijgebouwen.
Een rondje rond de Dobbevijver leverde me van de week een flink aantal vliegfoto’s op.
Helaas niet allemaal met het licht op de goede plek.
Kijk en oordeel zelf!
Hoewel het er vandaag bepaald nog niet op lijkt was het afgelopen vrijdag voorjaarsachtig.
De gemeente heeft allemaal Helleborusplanten in grote hoge bakken gezet dus die waren mooi op ooghoogte te fotograferen.
Helaas allemaal door de regen aangetast en het waaide heel hard dus erg lastig.
De ganzen hadden helemaal het voorjaar in de kop!
Deze ganzen zaten allemaal op een grasveldje te slapen toen ze ineens besloten allemaal richting het water te lopen.
De weg daar naar toe was dwars door het weelderige Fluitekruid.
Helaas scheen de zon op dat moment niet want dan zou het er nog wat mooier uitzien.
Er zat één exemplaar bij dat er vreemd, ziek misschien?, uitzag.
Vorig jaar hadden zij heel veel kuikens maar dit jaar zag ik er niet één!
Bij de Dobbevijver wemelt het van de ganzen met hun jongen dus ben ik daar bijna dagelijks te vinden om er van te genieten en foto’s te maken.
Deze Canadese Gans had haar jongen onder haar vleugels verstopt.
Af en toe piepte er een koppie boven uit, zo’n schattig gezicht.
Op een gegeven moment kwam er iemand met een hond langs en toen was het uit met de pret.
Er werd even wat gerekt en gestrekt maar toen was het hard hollen naar het water.
Even wat anders tussendoor. Toen ik afgelopen donderdag even bij de Dobbevijver ging kijken zat de Canadese gans nog op het nest te broeden. Daarentegen hadden twee koppels Grauwe Ganzen inmiddels gezinsuitbreiding gehad. Door de harde wind zochten de meeste kuikens beschutting onder moeders vleugels.
