Op 25 november ben ik op een middag samen met Hannie weer naar het Westerveldse Bos getogen om o.a. paddenstoelen en zwammen te fotograferen. Zie hier de oogst van die middag.
Er stonden heel veel geweizwammetjes
Dit was een ieniemienie klein zwammetje van een paar mm op een tak en het viel op door de harige steel
Ik onderbreek even de serie van het China Light Festival.
Gisteren heb ik met Hannie de hele middag rondgestruind in het Westerveldse Bos.
Het was prachtig weer en het bleef de hele dag rond het vriespunt.
Hier zijn de foto’s die ik heb gemaakt allemaal ineens, heel veel, ga er maar voor zitten!
De rijp volgde mooi de patronen in de bast van de stam
Hele kleine paddenstoeltjes op de stam van een boom
De eerste Kelkzwammetjes die we vonden
Bevroren Gele Trilzwam
Kastanjebolster
En ineens zag Hannie deze schoonheid op zo’n 30 meter afstand van ons, helaas teveel ‘ruis’ in beeld voor een goede foto maar de beleving was er niet minder om.
Ze scharrelde toch zeker een minuut of 10 rustig door, af en toe naar ons kijkend.
Zoveel kleuren korstmossen
Veel rijp op de mossen
Verschillende structuren goed zichtbaar gemaakt door de rijp
Een ijskoud klein paddenstoeltje
Over een paar maand lopen we hier weer de vlinders en libellen te fotograferen tussen de zeldzame planten
Op deze foto Kelkzwammen, maar ook die bruine bolletjes en die lange zwarte ‘draden’, geen idee wat dat zijn.
We vinden steeds meer van die prachtige (bevroren) Kelkzwammen
De rijp glinstert in het weer doorgebroken zonnetje
IJskoude oren, Judasoren welteverstaan
Op deze foto kun je goed zien hoe dicht bij de bewoonde wereld dit allemaal is, ik sta hier met mijn rug naar het bos toe
Deze paddenstoel stond mooi beschut in een holle boomstam
De Gaai zat pal naast ons en bleef doodstil zitten, maar ik had hem toch gezien 😉
Tegen het eind van de middag kleurde de zon alles in een warme gloed.
Bij deze foto heb ik helemaal niet het gevoel dat het winter is, maar meer dat het de savanne is waar olifanten en giraffes horen te lopen
Tegen de zon in waren de kleuren veel koeler
Prachtige kristallen van de rijp
Op dezelfde stam ook weer deze ronde zwammetje
Vastgevroren!
En toen viel mijn oog op de Supermaan, opvallend groot inderdaad
Deze foto is eigenlijk de volgende morgen gemaakt rond 6.20 uur maar het is de enige foto die ik van de Bloedmaan heb dus zet ik hem als afsluiter op dit blog.
Inmiddels al weer bijna een maand geleden dat ik met Gerda een wandeling maakte op landgoed Molecaten bij Hattem.
Altijd goed om paddenstoelen te ‘scoren’, dit is mijn oogst.
Ik begin met een panoramafoto, samengesteld uit drie foto’s, van het landhuis in herfsttooi.
Porseleinzwam met naaktslak
Mycena op sparappeltje
Geweizwammetjes met guttatiedruppels
Geweizwammetjes met ‘scheerlijntjes’
Drie soorten bij elkaar
Wonderlijk wat een zonnetje een verschil maakt in kleuren
Het is wel duidelijk waarom dit een Judasoor wordt genoemd
Een ‘kanten’ paddenstoeltje
In de buurt van het terras waar we koffiepauze hielden zong een Roodborst zijn mooiste lied
We kwamen Julia tegen met haar prachtige schimmel
Herfst gespiegeld in het oog
Rechte Koraalzwam
Kluifzwam
???
Zo mooi zoals het zonlicht de opgekrulde bast bescheen
Afgelopen donderdag gingen Ria en ik eindelijk weer eens naar de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Het zou in het oosten van het land gaan regenen en onweren dus dat zouden we mooi achter ons laten, zo was het plan. We stapten op de trein bij zo’n graad of 23 maar toen we in de buurt van Zandvoort kwamen hoosde het de lucht uit en het was flink koud, wel 10 graden kouder dan in Zwolle! Met de paraplu op hardlopend naar de koffie want fotograferen was er zo niet bij, het waaide ook nog eens hard. We hadden er een hard hoofd in maar gelukkig stopte het met regenen en konden we toch op pad. Vanwege de lage temperatuur werden het dan geen boomkikkers of zandhagedissen en ook de libellen en vlinders lieten het afweten, toch hebben we weer erg genoten. Vandaag begin ik met de in ons land zeldzame Wijngaardslak, het barstte er van. Het zijn hele grote slakken, zo’n 12 cm lang!
***
*
*
*
*
Een wat trieste blik op Zandvoort
*
Een Heggemus in de Duindoornstruiken
*
Er was nog wel wat kleur te vinden
*
*
Een ouderpaar Spechten was druk bezig met het voeren van het jong, we zagen er tenminste maar één zitten.
Tijdens onze tocht door de Amsterdamse Waterleiding Duinen kwamen we ze veel tegen: Judasoren. Wikipedia meldt het volgende over deze zwam: De naam wordt wel verklaard uit de overlevering dat Judas Iskariot zich aan een vlier had opgehangen nadat hij Jezus verraden had. De vlier is de favoriete gastheer van het judasoor.Ook lijkt het zwammetje op een oor. In het verhaal over de arrestatie van Jezus wordt verteld dat Petrus een Romeinse soldaat het oor afhakt om de arrestatie te voorkomen. Judas was degene die Jezus verraadde met een kus.
Onder gunstige (vochtige) omstandigheden is het 2-6 cm grote judasoor een satijnige donkerroze zwam, die zacht aanvoelt. Vaak treft men hem aan in de vorm van een geaderd, enigszins doorzichtig oor. Bij droogte krimpt hij in, wordt harder en donkerder (tot zwart) van kleur.
Niet altijd lijken de zwammetjes op oren vind ik, de volgende leek wel erg veel op een lampenkapje!
De laatste serie foto’s van dit bezoek aan de Amsterdamse Waterleiding duinen met allerlei foto’s.
Op een gegeven moment sprongen er honderden mini padjes/kikkertjes om ons heen, een paar centimeter groot slechts. We hadden er vast wel een stel doodgetrapt want je zag ze niet eens als ze stilzaten. Niet voor niets natuurlijk zulke grote aantallen.
Dit was ook de eerste keer dat we de runderen en de schapen tegenkwamen. Die lagen allemaal te herkauwen.
Als laatste een konijntje dat heel stil bleef zitten ook al kwamen we heel dichtbij
