Met mijn moeder gaat het inmiddels wel wat beter.
Ze is nu aan het revalideren maar heeft nog wel steeds de nekkraag om vanwege de gescheurde wervel.
Het gaat op en af met haar maar ze doet haar best en probeert positief te blijven.

 

Vandaag de laatste foto’s van de strandwandeling.
Als je de foto’s ziet dan was het toen nog wel een heel stuk kouder dan op dit moment maar de voorspellingen gaan weer naar 12/13 graden en dat was het ook toen op het strand maar wel met een koude wind.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We stomen maar meteen door naar de volgende serie van een wandeling die ik met Gerda maakte alweer een maand geleden.
We begonnen in Zwolle-Zuid bij het Zandhovense Bos en wandelden om de Sekdoornse Plas heen.
Een gebied waar ik nog niet eerder was.
Het was  een wandeling van zo’n 8 km en het was erg koud door de wind.
Een mooi gebied waar ik zeker in een ander seizoen nog eens foto’s wil maken.

 

 

 

Sommige bomen stonden vol namen

 

Een kunstwerk in het weiland

 

Zelfs op de onderkant van de zwammen stonden namen en initialen

 

 

 

 

 

 

 

Veel geknotte wilgen

 

De glazen bal maar eens tevoorschijn gehaald

 

Dubbele rij

 

 

 

 

Flink wat Reigers gespot

 

In de verte een oeverzwaluw-muur

 

Wat een staketsels zijn het toch, we zitten hier duidelijk in de buurt van de voormalige IJsselcentrale die op dit moment gesloopt wordt

 

 

Ineens vliegen er een paar Zaagbekken voorbij, geen tijd om de camera-instellingen te wijzigen

 

Weer een Reiger in de vlucht, ik vond het wel wat hebben met die hoogspanningsmasten in de achtergrond

 

 

Een vliegende Aalscholver, zo dichtbij dat ik hem niet helemaal in beeld kon krijgen

 

 

 

 

En toen zagen we in een boom allemaal Vinkjes, tenminste dat dachten we eerst maar ik zag wat roods en dacht aan een Putter, thuis op de computer zag ik dat het om Barmsijsjes ging.
Geen beste foto’s maar ik ben er wel blij mee, ik zag deze vogeltjes voor het eerst!

 

 

Op de terugweg kwamen we langs de manege

\

 

 

 

 

 

 

***

Weer verder met onze wandeling over de Renderklippen.
We waren duidelijk niet de enigen die van de mooie herfstkleuren aan het genieten waren.
Het leverde weer leuke ontmoetingen op zoals met de dames die op hun paard het gebied verkenden.
Af en toe kwam de zon door en dan waren de kleuren echt geweldig mooi.
Het welbekende Pluizenmeertje, één van de vennetjes in dit gebied lag er als een spiegeltje bij.

WORDT VERVOLGD

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Toen we uit Hattem terugkwamen reden we uiteraard over de IJsselbrug en zagen een valkje bidden boven het weiland.
We konden in de buurt parkeren en zijn er naar toe gelopen.
We zagen hem nog net duiken en een prooi vangen maar helaas vloog hij er te ver mee weg.
De reden dat ik de slechte foto’s toch plaats is dat ik me er over verbaas dat zo’n relatief kleine vogel zo’n grote prooi vangt.
Nadat wij eerst dachten dat hij een muis pakte bleek het een rat te zijn! (Op de derde foto ligt hij rechts)
Verder even van de paarden genoten, de donkere hengst was enorm, ik kon zo onder zijn hoofd doorlopen.

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

We gaan weer verder wandelen over het strand op die mooie zonnige dag alweer twee weken geleden.
Niet alleen honden werden er uitgelaten maar we kwamen ook een dame met een paard tegen dat aan de lijn liep.
Ook weer een paar collages met schelpen en andere strandvondsten.
De laatste foto is een crop en dus slecht van kwaliteit maar ik vond het zo’n schattig gezicht, vandaar!

WORDT VERVOLGD

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Het is alweer meer dan een week geleden dat ik met Gerda een paar uurtjes in de Vreugderijkerwaard heb gewandeld.
Gelegen aan de rand van Zwolle langs de IJssel.
Een gebied waar volop aan gewerkt wordt in het kader van ‘ruimte voor de rivier’.
We liepen ter hoogte van Zalk dat aan de overkant ligt, het kerkje is nog zichtbaar.
Het waaide hard maar het was zonnig weer, wat heiïg in de verte.
Ik liet in dit blog al foto’s zien van het Baardmannetje dat we daar zagen, maar we zagen nog veel meer, kijk maar mee.

Wordt vervolgd

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

We wandelen weer verder op landgoed Molecaten bij Hattem.
Het blijft mistig maar dat gaf een mooie mysterieuze sfeer vooral bij het grote landhuis dat je in deze serie alleen van de achterkant ziet waar het bruggetje is.
Verder weer veel paddenstoelen en zwammen, o.a. prachtige gele Kleverige Koraalzwammetjes.
Op de laatste foto staat iets wat ik niet goed thuis kon brengen. Het leek een stomp van een afgebroken boomstam maar het was zo hard als steen.

Wordt vervolgd

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Dit zijn Thiago en Mozo, de minipaardjes van de kinderboerderij De Aa-weide hier in de wijk. De foto’s zijn al weer een paar weken geleden gemaakt toen de paardjes pas op de boerderij waren aangekomen. Het zijn twee hengsten, Thiago is 2 jaar oud en nog maar net gecastreerd en Mozo is 1 jaar en moet dat lot nog ondergaan. Ze waren nog maar net bij elkaar gezet dus de heren moesten nog aan elkaar wennen en dat gaf aanleiding tot wat schermutselingen. Hun vacht ziet er wat ‘mottig’ uit maar dat komt omdat het de wintervacht is, zij moeten nog geschoren worden want anders dan pony’s  kunnen zij niet ruien. Ze lopen gewoon tussen de schapen en geiten rond en kunnen niet worden bereden.

Vandaag het laatste deel van de serie Hoek van Holland. Het was zelfs zo warm dat de kinderen op het strand volop met het water aan het spelen waren en een enkeling er zelfs in ging liggen! Ook waren we getuige van het verplaatsen van de strandhuisjes, een wonderlijk gezicht. Als laatste een prachtige beeldengroep die herinnert aan het feit dat vele Joodse kinderen tijdens de Tweede Wereldoorlog werden gered omdat ze naar Engeland konden gaan.