Het is al weer lang geleden dat ik een blog plaatste maar er is dan ook heel veel gebeurd in de afgelopen tijd. Inmiddels ben ik geopereerd waarbij de tumor is weggenomen. Helaas bleek dat de tumor, in tegenstelling tot wat eerst werd gedacht, van een agressieve soort te zijn. Daardoor zal ik voor chemo in aanmerking komen. Op dit moment zit ik midden in de bestralingssessies. Ik moest er 20 ondergaan, elke werkdag 1. Volgende week zal dat de laatste week zijn en ik zal blij zijn dat ik niet meer dagelijks daarvoor naar het ziekenhuis moet. Waarschijnlijk eind januari beginnen ze dan met de chemokuren, 16 in totaal verdeeld over 20 weken. Daar zie ik erg tegenop vanwege de vele vreselijke bijwerkingen die mogelijk zijn. Zeker ook de vermoeidheid waar ik nu al zoveel last van heb. Tot zover mijn ziekteverloop.
Begin november vlak voor mijn operatie ben ik nog met Hannie naar het Engelse Werk geweest een groot park in Zwolle dat vlak bij de IJssel ligt. Het was een regenachtige dag maar de zon deed ook af en toe zijn best en het was heerlijk om even de zinnen te verzetten. De kleuren waren nog steeds prachtig ook al was de herfst al aardig gevorderd.
Dan rest mij nog iedereen een goede jaarwisseling te wensen. Bedankt dat jullie mij volgen en het hele jaar van reacties hebt voorzien. Ik hoop volgend jaar in staat te zijn af en toe wat te plaatsen en jullie dan weer terug te zien. Ik wens jullie alle goeds voor 2022!
Op 10 oktober ging ik met Hannie een dagje de bossen in, even de zinnen verzetten want dat had ik wel nodig. Sommigen van jullie weten het al maar anderen nog niet, het gaat nl. niet zo goed met mijn gezondheid. Ik heb te horen gekregen dat ik borstkanker heb, gelukkig geen uitzaaiingen maar je hele leven staat ineens op de kop. Op dit moment zit ik te wachten op een oproep voor een operatie en omdat ik best gespannen ben is het heerlijk om even afleiding te zoeken in het fotograferen in de bossen.
We begonnen bij de ‘Leemkule’ dat is dialect voor leemkuil maar wel de echte naam voor die plek. Van daaruit zijn we geleidelijk aan gelopen naar landgoed Molecaten. Er waren veel paddenstoelen maar ook veel mensen op de been. Kortom genoeg te fotograferen. In dit blog de foto’s die rond de Leemkule gemaakt zijn.
Op de laatste dag van augustus ben ik met Hannie naar landgoed Petrea bij Wapenveld geweest. Daar staat de hei in volle bloei, een prachtig gezicht. We waren er s’avonds en helaas was de lucht helemaal dichtgetrokken, dus geen mooie blauwe achtergrond en ook geen mooie ondergaande zon. Maar het was genieten van de mooie paarse pracht. Ook zagen we al veel paddenstoelen, de herfst is overduidelijk in aantocht.
Op 25 november ben ik op een middag samen met Hannie weer naar het Westerveldse Bos getogen om o.a. paddenstoelen en zwammen te fotograferen. Zie hier de oogst van die middag.
Er stonden heel veel geweizwammetjes
Dit was een ieniemienie klein zwammetje van een paar mm op een tak en het viel op door de harige steel
Samen met Hannie toog ik weer eens naar het Westerveldse Bos om de herfst op te snuiven. Ook kwamen we de schaapskudde tegen. Dit zijn de foto’s die ik er heb gemaakt.
In de weilanden zag ik deze koppies boven het gras uit steken, het bleken zwanen in een sloot te zijn
Deze libellen hadden er nog wel zin in!
Vleugels als glas-in-lood ramen
Zowel boven als onder de zwart wordende wasplaat
Ineens had ik een paar honderd schapen om me heen staan
Op 4 oktober ben ik met Gerda weer naar buitenplaats De Horte geweest in de hoop paddenstoelen aan te treffen. Dat we niet de enigen waren bleek al bij aankomst op de parkeerplaats, er was nauwelijks een plekje te vinden. Het was goed weer en paddenstoelen hebben we inderdaad gevonden, kijk maar mee.
Ik onderbreek even de serie van het China Light Festival.
Gisteren heb ik met Hannie de hele middag rondgestruind in het Westerveldse Bos.
Het was prachtig weer en het bleef de hele dag rond het vriespunt.
Hier zijn de foto’s die ik heb gemaakt allemaal ineens, heel veel, ga er maar voor zitten!
De rijp volgde mooi de patronen in de bast van de stam
Hele kleine paddenstoeltjes op de stam van een boom
De eerste Kelkzwammetjes die we vonden
Bevroren Gele Trilzwam
Kastanjebolster
En ineens zag Hannie deze schoonheid op zo’n 30 meter afstand van ons, helaas teveel ‘ruis’ in beeld voor een goede foto maar de beleving was er niet minder om.
Ze scharrelde toch zeker een minuut of 10 rustig door, af en toe naar ons kijkend.
Zoveel kleuren korstmossen
Veel rijp op de mossen
Verschillende structuren goed zichtbaar gemaakt door de rijp
Een ijskoud klein paddenstoeltje
Over een paar maand lopen we hier weer de vlinders en libellen te fotograferen tussen de zeldzame planten
Op deze foto Kelkzwammen, maar ook die bruine bolletjes en die lange zwarte ‘draden’, geen idee wat dat zijn.
We vinden steeds meer van die prachtige (bevroren) Kelkzwammen
De rijp glinstert in het weer doorgebroken zonnetje
IJskoude oren, Judasoren welteverstaan
Op deze foto kun je goed zien hoe dicht bij de bewoonde wereld dit allemaal is, ik sta hier met mijn rug naar het bos toe
Deze paddenstoel stond mooi beschut in een holle boomstam
De Gaai zat pal naast ons en bleef doodstil zitten, maar ik had hem toch gezien 😉
Tegen het eind van de middag kleurde de zon alles in een warme gloed.
Bij deze foto heb ik helemaal niet het gevoel dat het winter is, maar meer dat het de savanne is waar olifanten en giraffes horen te lopen
Tegen de zon in waren de kleuren veel koeler
Prachtige kristallen van de rijp
Op dezelfde stam ook weer deze ronde zwammetje
Vastgevroren!
En toen viel mijn oog op de Supermaan, opvallend groot inderdaad
Deze foto is eigenlijk de volgende morgen gemaakt rond 6.20 uur maar het is de enige foto die ik van de Bloedmaan heb dus zet ik hem als afsluiter op dit blog.
Het is al weer een paar weken geleden dat ik met Hannie naar het Westerveldse Bos fietste om wat te fotograferen.
Uiteindelijk hoef je daar niet ver te lopen om veel mooie foto’s te maken en je bent, als het niet gaat, zó weer thuis.
Het ging redelijk goed en de pijn bleef hanteerbaar, de intensieve fysiotherapie heeft toch wel enig effect.
Ook hier weer allerlei paddenstoelen en helaas lagen er nogal wat omver.
Dat geeft wel mooi de kans om de lamellen en de ‘rokjes’ te fotograferen.
Een Houtpantserjuffer in de felle zon
Een voor mij onbekende rups van flink formaat.
Waarschijnlijk de rups van een Huismoeder (dankjewel Hendrika)
En toen zag ik ineens deze prachtige tere Hazenpootjes (dankjewel Hendrika), helemaal doorschijnend
Enorme stuifzwammen, zo groot als voetballen
Wonen aan het Zwartewater
Er vloog een Havik over, wat zijn die groot, echt een maatje groter dan een Buizerd.
Helaas zijn mijn lens en camera niet toereikend voor deze afstand en lichtomstandigheden.
Bovenop het uitkijkpunt vanaf de voormalige vuilstort
Op 10 oktober zijn Hannie en ik naar landgoed Molecaten bij Hattem geweest. Het werd voor mij een lijdensweg omdat ik vreselijk veel pijn aan mijn heup/been kreeg en af en toe bijna niet meer kon lopen. Dat is nog steeds het geval en de huisarts is er nog steeds niet achter wat de oorzaak is. Artrose is inmiddels uitgesloten en hij denkt nu aan een beknelling. Daarvoor ben ik doorverwezen naar de neuroloog alleen kan ik daar pas eind november terecht. Ondanks de pijn heb ik toch wel flink wat foto’s gemaakt. Er waren prachtige Jacobsladders te zien maar helaas had ik alleen maar de telelens en de macrolens bij me dus het was lastig totaalplaatjes te maken.
Mooie Jacobsladders
Soms waren de zwammen en paddenstoeltjes heel erg klein
Indrukwekkende spinnenwebben
Grote Stinkzwam
Rechte Koraalzwam
De enige Vliegenzwammen die we hebben gezien die dag
Anks Fotopassie 