Een paar dagen geleden ben ik weer met Hannie naar het Westerveldse Bos gegaan.
Het was werkelijk prachtig weer en we hebben dan ook heel erg genoten.
In dit blog laat ik alleen foto’s zien van de Rode Kelkzwam die daar op een bepaalde plek veelvuldig voorkomt.
Het is niet gemakkelijk om er orginele foto’s van te maken want het is er heel glibberig en zompig en overal liggen takken en stammetjes vlak onder de oppervlakte dus het is echt uitkijken geblazen.

 

 

Ik onderbreek even de serie van het China Light Festival.
Gisteren heb ik met Hannie de hele middag rondgestruind in het Westerveldse Bos.
Het was prachtig weer en het bleef de hele dag rond het vriespunt.
Hier zijn de foto’s die ik heb gemaakt allemaal ineens, heel veel, ga er maar voor zitten!

 

 

De rijp volgde mooi de patronen in de bast van de stam

 

Hele kleine paddenstoeltjes op de stam van een boom

 

De eerste Kelkzwammetjes die we vonden

 

Bevroren Gele Trilzwam

 

Kastanjebolster

 

En ineens zag Hannie deze schoonheid op zo’n 30 meter afstand van ons, helaas teveel ‘ruis’ in beeld voor een goede foto maar de beleving was er niet minder om.
Ze scharrelde toch zeker een minuut of 10 rustig door, af en toe naar ons kijkend.

 

Zoveel kleuren korstmossen

 

 

 

 

 

 

Veel rijp op de mossen

 

Verschillende structuren goed zichtbaar gemaakt door de rijp

 

 

 

Een ijskoud klein paddenstoeltje

 

 

 

Over een paar maand lopen we hier weer de vlinders en libellen te fotograferen tussen de zeldzame planten

 

 

 

Op deze foto Kelkzwammen, maar ook die bruine bolletjes en die lange zwarte ‘draden’, geen idee wat dat zijn.

 

 

We vinden steeds meer van die prachtige (bevroren)  Kelkzwammen

 

De rijp glinstert in het weer doorgebroken zonnetje

 

 

 

IJskoude oren, Judasoren welteverstaan

 

 

Op deze foto kun je goed zien hoe dicht bij de bewoonde wereld dit allemaal is, ik sta hier met mijn rug naar het bos toe

 

 

 

 

 

Deze paddenstoel stond mooi beschut in een holle boomstam

 

De Gaai zat pal naast ons en bleef doodstil zitten, maar ik had hem toch gezien 😉

 

Tegen het eind van de middag kleurde de zon alles in een warme gloed.
Bij deze foto heb ik helemaal niet het gevoel dat het winter is, maar meer dat het de savanne is waar olifanten en giraffes horen te lopen

 

 

 

Tegen de zon in waren de kleuren veel koeler

 

 

Prachtige kristallen van de rijp

 

Op dezelfde stam ook weer deze ronde zwammetje

 

Vastgevroren!

 

 

En toen viel mijn oog op de Supermaan, opvallend groot inderdaad

 

Deze foto is eigenlijk de volgende morgen gemaakt rond 6.20 uur maar het is de enige foto die ik van de Bloedmaan heb dus zet ik hem als afsluiter op dit blog.

 

 

****

Afgelopen donderdagmiddag ben ik samen met Hannie even een paar uurtjes naar het Westerveldse Bos gegaan.
We gingen op zoek naar de Rode Kelkzwammetjes die er weer gesignaleerd waren.
Een typische herfst/winter zwam.
Uiteraard was er nog veel meer te zien en te fotograferen.
Kijk maar mee.

 

 

De rode zwammetjes hadden we snel gevonden en we wisten natuurlijk ook waar ze moesten staan.
Even goed rondkijken en je zag er steeds meer variërend in grootte van een centimeter tot wel vijf centimeter.

 

 

 

 

 

 

Op een andere tak zaten Judasoren

En zwammen die ik niet ken

Elfenbankjes

De Gele Trilzwam te midden van allerlei korstmossen

 

Mos op een boom

Deze bladknoppen leken wel blauw (op de foto komt dat er niet goed uit)

En wat dit nu allemaal is, uitgekomen vlindereitjes, pokken?????

Een enorme Wilg langs het Zwarte Water

Deze Reiger had een flinke Snoek gevangen maar kreeg hem niet weg

Hij stond behoorlijk ver weg en het werd langzaamaan mistig

Twee Buizerds die op (te) grote afstand in de boom zaten te kijken

Het Zwarte Water als een spiegeltje

Het werd steeds mistiger aan het eind van de middag

en dat leverde ook weer mooie beelden op

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Boven het water hing vrijwel geen mist, de Westerveldse Kolk fungeerde als een spiegel.