Op een gegeven moment stonden we onder een boom waar jonge Pimpelmeesjes in bleken te zitten.
Ze fladderden af en toen bijna op je hoofd want ze konden nog niet echt heel goed vliegen.
We konden goed dichtbij komen maar wel met lastig licht.
Maar eerst de zich uitrollende bladeren van de varens.

WORDT VERVOLGD

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Advertentie

Verder weer met de foto’s van de AWD. Ik heb ondanks het sombere weer geprobeerd de herfstkleuren vast te leggen want het was er erg mooi.
Zonder zonnetje lukt dat maar deels.
s’ Middags was het sowieso al erg donker wat de kwaliteit van de foto’s niet ten goede komt.
Toch heb ik erg genoten van al wat ik tegenkwam ook al was dat nauwelijks bronstactiviteit.
Opvallend veel donkere damherten waarvan er eentje geurvlaggen aan het afzetten was.

WORDT VERVOLGD

***

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

***

Zaterdag 10 oktober was ik met Gerda in de bossen op landgoed Molecaten en we gingen voor de paddenstoelen die daar altijd rijkelijk staan.
We werden niet teleurgesteld en hebben vele soorten kunnen fotograferen.
Als ik namen weet dan zet ik ze erbij maar aanvullingen zijn altijd welkom!

***

WORDT VERVOLGD

***

*

*

*

*

*

*

Er waren behoorlijk wat Porseleinzwammen op een bepaalde plek maar ik kon er niet onder komen om het doorschijnende te fotograferen.
Soms zitten ze aan de bomen maar deze zaten allemaal op takken die op de grond lagen, te zwaar om even op te tillen.

*

*

*

*

*

*

*

De zon scheen en af en toe viel dat licht precies op een varen en die werd zo mooi uitgelicht.
Ook mooi zoals de zonnestralen door de bomen vielen.

*

*

*

*

*

*

*

*

*
Deze zwammetjes lijken op Judasoren maar die zijn veel donkerder volgens mij.

*

De Balsemien stond nog volop te bloeien, wat een prachtige bloem, net een orchidee!

***

Natuurlijk hebben we ook Damherten gezien in de Amsterdamse Waterleidingduinen maar niet zoveel, ze hadden zich teruggetrokken in de schaduw van het bos. Tot mijn geluk kon ik een overspringend hert op de foto vastleggen. Dat zijn de momenten waarop je hoopt.
De vogel  kan ik niet thuisbrengen, hij lijkt op een Kwikstaart maar ik weet niet of het er ook echt eentje is. Hij pakte overigens zo’n zeldzame Blauwvleugelsprinkhaan.
De varens waren manshoog, ze kwamen boven mijn hoofd uit (ik ben 1,60 cm) Dit was de laatste serie foto’s van dit bezoek aan de AWD, ongetwijfeld zal ik er binnenkort weer heen gaan!