Weer verder met de Wildlands.
We beginnen met de altijd fotogenieke Prairiehondjes.
De foto’s spreken voor zich.
Op deze cocon zijn weer vlindereitjes gelegd:
Atlasvlinder
Boven mannetje en onder vrouwtje te zien aan het verschil van de antennes
***
WORDT VERVOLGD
**
En weer ben ik een paar uurtjes naar het Westerveldse Bos geweest samen met Hannie
Het was lekker weer, niet zo warm en redelijk vroeg dus de insecten waren nog niet aan het vliegen.
Kijk maar mee wat we allemaal aantroffen.
Veel foto’s zijn met de macrolens gemaakt.
We beginnen met het Parnassiaveldje dat helemaal vol stond met Boterbloemen.
In de Boterbloemen zat van alles zoals een spin (boven) en een teek (onder)
Een prachtig Icarusblauwtje poseerde even op de Koekoeksbloem
De bij dacht: “dat kan ik ook”
Dit juffertje leek wel te lachen
Deze sporen van mosjes leken wel een hoedje op te hebben
De eerste Rietorchissen kwamen al in bloei
Het zeldzame Vetblad met zijn mooie paarse bloemetjes
De Ratelaar
De Distels zaten nog in de knop
Een heel klein Soldaatje
En ineens zag ik deze Bruine Korenbout tussen het gras hangen
Prachtige kleuren van de Zuring en de Boterbloem
WORDT VERVOLGD
***
Het is inmiddels al weer bijna een maand geleden dat ik met Hannie weer eens in het Westerveldse Bos was.
Zoals altijd heerlijk om er te vertoeven en altijd veel te zien en te fotograferen.
Dus een lang blog met de foto’s op volgorde van maken.
De Zonnedauw kwam al weer voorzichtig tevoorschijn, heel ieniemienie nog maar een paar centimeter groot
Een dode bij ten prooi gevallen aan een schimmel
Jong geleerd oud gedaan!
Een Atalanta koestert zich in de zon
De Gehakkelde Aurelia warmt zich ook op
Deze dakloze meneer keek vast raar op toen hij zijn tentje open deed
onze stadskudde Schoonebekers van herder Tjitse graast regelmatig in het Westerveldse Bos
Welk vogeltje is dit?? Een Zwartkopje (Bedankt allemaal)
Het Zwartewater wordt druk bevaren door allerlei boten
De Kievitsbloem bloeide toen nog volop maar het aantal exemplaren van deze beschermde zeldzame bloem loopt toch flink terug!
Zicht op het Westerveldse Bos
Ik eindig dit blog met een foto van de bloeiende dijk, een prachtig gezicht!
***
We gaan weer verder waar we gebleven waren met de foto’s van 9 september.
We zagen veel blauwtjes fladderen en daar begin ik dit blog mee.
Om te beginnen het Bruin Blauwtje
Dan het prachtige Icarus Blauwtje op de Stijve Ogentroost
en op de Herfstleeuwentand
Een heleboel ieniemienie vlindereitjes maar van welke vlinder?
En dit Landkaartje zat op het Perzikkruid
WORDT VERVOLGD
Afgelopen zondag ben ik weer eens samen met Hannie naar het Westerveldse Bos getogen, onze ‘achtertuin’ waar we eigenlijk veel te weinig komen.
Het was er weer heerlijk toeven en er was weer van alles te fotograferen, zoveel dat ik het weer over meerdere blogjes verdeel anders wordt het een te lang ‘verhaal’.
Alles was weer mooi groen geworden na de lange droge zomer.
Ik had de rubber laarzen aan en dat was geen overbodige luxe, zeker niet op het Parnassiaveldje.
We beginnen met het Vuurvlindertje, daar fladderden er diverse exemplaren van rond
Op onderstaande foto op de bloem van de zeldzame Parnassia
en hier op de Stijve Ogentroost
Het Koolwitje was ook flink vertegenwoordigd en hoewel de ene vleugel ‘volgelopen’ is plaats ik deze foto toch want ik vind het zo’n mooi totaalplaatje.
Het was warm en zonnig en de schaduw van de varen was mooi zichtbaar op de met eendenkroos gevulde sloot
Een vlieg op een uitgebloeide Parnassiabloem
We zagen heel veel kleine padjes maar dit was een flink volwassen exemplaar
WORDT VERVOLGD
Al weer bijna een maand geleden was ik weer eens een paar uurtjes in het Westerveldse Bos samen met Hannie.
We wilden graag Oranjetipjes fotograferen maar dat is mij in ieder geval niet gelukt, althans niet om er een scherpe foto van te maken, we zagen ze wel!
Natuurlijk zagen we genoeg ander moois om vast te leggen, dat is daar nooit een probleem.
Met mijn moeder gaat het nog steeds niet goed, zij verblijft nog steeds in het ziekenhuis.
Zij is een paar weken terug in een delier belandt en nu wordt geprobeerd haar daar weer beetje bij beetje uit te krijgen.
Regelmatig heeft ze nog terugvallen en net als je denkt het gaat de goede kant op gaat het ineens weer slechter met haar.
Het is een stressvolle periode met heel veel zorgen.
De prachtige bloemetjes van de Ereprijs
Parende juffertjes
Een dubbele Boterbloem
Deze Weekschildkever wilde er net vandoor gaan
Een spin met prooi
Dagpauwoog
Ineens vloog er een Havik over
Een bloedcicade
Bloeiend Moeraskartelblad
In die wijk woon ik 😉
Roodkopvuurkever
Smaragdlibel
Blauwe Snuitkever
Landkaartje
Waterspin
***
Jullie hadden de rest van de foto’s van ons bezoek aan de Amsterdamse Waterleiding Duinen nog tegoed.
Dit is dus inmiddels al een paar weken geleden.
Ook nu plaats ik de foto’s in volgorde van maken.
Al direct bij de ingang kwamen we deze moeder met kind tegen
Bij elk bezoek aan de AWD maak ik een foto van dit plekje, zicht op Zandvoort
Vuurvlindertjes waren er redelijk veel
Vogeltje, maar welke??
Het barstte van de Libellen maar poseren was er meestal niet bij
Een beschermde bloem, hij stond onder een gazen bak maar welke het was???
Ik voelde mij bespied……………..de vossenfoto’s heb ik al in een eerder blog geplaatst
De herfst toch al duidelijk in aantocht
Wat een prachtig landschap is het toch
Blauwvleugelsprinkhaan, als ze wegspringen zweven ze door de lucht en hebben ze prachtige blauwe vleugels
Nergens zagen we geweidragers, behalve deze Spitsers
Met een prachtige donkere hinde in hun midden
Wimpers om jaloers op te worden!
Een enkele Wespspin of Tijgerspin
Een zee van roze bloemen in het water, het is Veenwortel (Persicaria amphibia, synoniem: Polygonum amphibium)
Twee Buizerds cirkelden hoog boven ons, lastig om ze tegelijk in beeld te krijgen
De verbeelding van het spreekwoord ‘Je nek uitsteken’:
Op het laatst zagen we nog een Specht die hard aan het werk was
Er zijn natuurlijk veel meer mensen die genieten van de mooie omgeving
Als laatste een collage van de prachtige Duindoorn
Net als vorig jaar heb ik wat vlindereitjes in huis in een accubak gezet om het hele proces van eitje tot vlinder te bewonderen en zo mogelijk te fotograferen.
Dat laatste is niet helemaal gelukt, ik heb wat fases gemist en ook is het uit de pop komen van de vlinder niet scherp op de foto gekomen.
Maar al met al ben ik wel blij met deze reportage van de geboorte van een Klein Koolwitje.
Alle foto’s zijn door het glas van de accubak heen genomen met de macrolens.
Inmiddels zijn er twee vlinders uitgevlogen en heb ik nog drie poppen hangen en twee rupsen in de bak kruipen.
De eitjes zijn ongeveer 1 millimeter groot. 
Dit rupsje is inmiddels een paar centimeter groot
De rups heeft zich in een spinsel aan de wand opgehangen
Hij verandert van gedaante ne als je goed kijkt kun je na een paar dagen de vleugeltjes al zien.
De pop is slechts een paar centimeter groot.
De pop is helemaal doorzichtig geworden en de vlinder probeert er uit te breken
Dat ging met zoveel wringende beweging dat de volgende foto niet scherp werd
Hij gaat aan de wand hangen om de vleugels op te pompen
Nog helemaal in de kreukels
Hier ontvouwen de vleugels zich al meer
Inmiddels zijn de vleugels al bijna op normale grootte
De vlinder krijgt steeds meer zijn normale kleur
Na een uurtje fladdert hij weg, helaas wat hoog dus geen mooie foto
Wat gaat de tijd toch snel het is al weer een paar weken geleden dat ik deze foto’s maakte in het Westerveldse Bos dat tegen mijn woonwijk aan ligt.
Het was een mooie en warme ochtend zo’n graad of 22.
De insecten begonnen al flink rond de vliegen en ik zag vooral veel Landkaartjes en Icarusblauwtjes.
De Landkaartjes in voorjaarskleed dus nog behoorlijk oranje, de tweede generatie zal heel donkerbruin zijn.
***
Landkaartjes te kust en te keur
Ook de Geaderde Witjes lieten zich graag zien
Een enkele Vuurvlinder
Dit Spannertje ging zich mooi verstoppen maar ja zie dan maar eens uit te vinden welke soort het is
Het Bonte Zandoogje, altijd mooi
Detail van de bloemen van de Ratelaar
Heel veel Icarusblauwtjes met mooie vleugels zowel aan de boven- als aan de onderkant
*
WORDT VERVOLGD
***
Toen we van onze ‘poolexpeditie’ in Nortica terugkwamen zagen we ineens steltlopers! Ik had het gevoel bij ‘Deventer op Stelten’ terecht te zijn gekomen en niet dat ik in een dierentuin rondliep. Natuurlijk wel leuk om foto’s van te maken maar niet echt wat ik er zocht. Ook bij de ingang van de vlindertempel, tevens de entree naar Jungola, stonden er twee. De vlindertempel is als gebouw werkelijk prachtig gemaakt en heel mooi aangekleed maar binnen viel het aantal vlinders erg tegen, van de vlinders die rondfladderden waren veel exemplaren zwaar afgevlogen. Ook zaten ze allemaal erg hoog. Het geheel was ook zeker niet veel groter dan de vorige vlindertuin in de oude dierentuin, wat dat betreft echt een tegenvaller.
***
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
De gedachten van dit jongetje over de vlindertuin laten zich raden, hij liep er een beetje verloren rond!
*
*
*
*
*
*
***
