Eindelijk ben ik er weer eens op uit geweest om wat foto’s te maken. Dat was lang geleden want ik ben heel verzwakt geweest van de zware chemokuren, zo erg dat ik zelfs even in een rolstoel belandde. Een tijdelijke stop met de chemo heeft me de kans gegeven weer wat te herstellen en nu ben ik bezig aan de vervolgserie kuren waarvan ik er inmiddels drie heb gehad en er nog negen op het programma staan.
Afijn, onze wijkvereniging, waarvan ik bestuurslid ben, organiseerde weer de jaarlijkse vrijmarkt en dat is heel dichtbij mijn huis dus kon ik er even naar toe. Het viel me wel zwaar om foto’s te maken want heel weinig energie maar het was heerlijk dit weer even te kunnen doen.
Het is al weer veel te lang geleden dat ik iets van me heb laten horen maar ja van fotograferen komt ook niet veel. Allereerst even iets over mijn ziek zijn: Ik zit nu midden in de chemokuren, ik heb net mijn 3e achter de rug, over anderhalve week de 4e en dan zit deel 1 met de zwaarste kuren er op. Ik ervaar extreme vermoeidheid en energieloosheid waardoor ik de meeste dagen lusteloos en slapend doorbreng. Een paar dagen voor de nieuwe kuur begint begin ik dan weer een beetje op te knappen en dan begint alles weer opnieuw. Er zijn dagen geweest dat ik de trap nauwelijks op kon komen en een wandeling van een kwartier al teveel was. Misselijk ben ik tot op heden gelukkig niet geweest dankzij de medicatie maar ik heb een hele vieze smaak waardoor niets meer smaakt zoals voorheen en voldoende goed eten wel een lastig ding is geworden. Voorlopig nog een lange weg te gaan want na de 4e kuur moet ik er nog 12 van een andere soort ondergaan. Inmiddels is een bloedvat aanprikken lastig geworden dus moet ik nadenken over het operatief aan laten brengen van een onderhuidse prikplek en zo rol je van het één in het ander.
Op één van mijn schaarse wandelingen trof ik zwanen in de Dobbevijver en daar heb ik wat foto’s van gemaakt.
Het is al weer lang geleden dat ik een blog plaatste maar er is dan ook heel veel gebeurd in de afgelopen tijd. Inmiddels ben ik geopereerd waarbij de tumor is weggenomen. Helaas bleek dat de tumor, in tegenstelling tot wat eerst werd gedacht, van een agressieve soort te zijn. Daardoor zal ik voor chemo in aanmerking komen. Op dit moment zit ik midden in de bestralingssessies. Ik moest er 20 ondergaan, elke werkdag 1. Volgende week zal dat de laatste week zijn en ik zal blij zijn dat ik niet meer dagelijks daarvoor naar het ziekenhuis moet. Waarschijnlijk eind januari beginnen ze dan met de chemokuren, 16 in totaal verdeeld over 20 weken. Daar zie ik erg tegenop vanwege de vele vreselijke bijwerkingen die mogelijk zijn. Zeker ook de vermoeidheid waar ik nu al zoveel last van heb. Tot zover mijn ziekteverloop.
Begin november vlak voor mijn operatie ben ik nog met Hannie naar het Engelse Werk geweest een groot park in Zwolle dat vlak bij de IJssel ligt. Het was een regenachtige dag maar de zon deed ook af en toe zijn best en het was heerlijk om even de zinnen te verzetten. De kleuren waren nog steeds prachtig ook al was de herfst al aardig gevorderd.
Dan rest mij nog iedereen een goede jaarwisseling te wensen. Bedankt dat jullie mij volgen en het hele jaar van reacties hebt voorzien. Ik hoop volgend jaar in staat te zijn af en toe wat te plaatsen en jullie dan weer terug te zien. Ik wens jullie alle goeds voor 2022!
Op 10 oktober ging ik met Hannie een dagje de bossen in, even de zinnen verzetten want dat had ik wel nodig. Sommigen van jullie weten het al maar anderen nog niet, het gaat nl. niet zo goed met mijn gezondheid. Ik heb te horen gekregen dat ik borstkanker heb, gelukkig geen uitzaaiingen maar je hele leven staat ineens op de kop. Op dit moment zit ik te wachten op een oproep voor een operatie en omdat ik best gespannen ben is het heerlijk om even afleiding te zoeken in het fotograferen in de bossen.
We begonnen bij de ‘Leemkule’ dat is dialect voor leemkuil maar wel de echte naam voor die plek. Van daaruit zijn we geleidelijk aan gelopen naar landgoed Molecaten. Er waren veel paddenstoelen maar ook veel mensen op de been. Kortom genoeg te fotograferen. In dit blog de foto’s die rond de Leemkule gemaakt zijn.
In een dierentuin probeer ik altijd zoveel mogelijk de menselijke hand buiten beeld te houden zodat het lijkt of de dieren in een natuurlijke omgeving vertoeven. Dat lukt niet altijd maar bij de prairiehondjes is dat aardig gelukt.
Samen met Gerda was ik een dagje naar de dierentuin in Amersfoort. Het was ons eerste uitje sinds corona. We gingen zoals altijd met openbaar vervoer. Het was heel erg druk in de dierentuin en alles was éénrichtings verkeer, dat was even wenen voor ons daar wij altijd kriskras door zo’n dierentuin heen lopen. Maar het was heerlijk om er weer eens uit te zijn. Hier is de eerste serie foto’s.
Beverrat
De jonge sneeuwuilen leken te gapen
Deze pauw was zich aan het poetsen, af en toe leek het er op dat hij zou gaan pronken met zijn staart, maar helaas
De tijgers konden zich verheugen in enorme belangstelling van met name jonge gezinnen met kinderen
Af en toe een buitje maar over het algemeen was het goed weer
We gaan nog even terug in de tijd want in de maanden juli en augustus heb ik voor onze wijkvereniging mede een aantal zomeractiviteiten voor de jeugd georganiseerd. Een aantal van jullie weten wel dat ik in het bestuur van de wijkvereniging zit en wij hebben dit gedaan omdat het jaarlijkse Huttendorp vanwege de coronamaatregelen wéér geen doorgang kon vinden. Wij vonden dat we toch iets moesten doen en hebben twee middagen met workshops/clinics georganiseerd voor de basisschooljeugd. Omdat ik ook hoofdredacteur/fotograaf ben van ons wijkblad heb ik van beide middagen foto’s gemaakt om verslag uit te brengen in ons blad. Hier zien jullie er een paar van.
We hadden beide dagen geluk met het weer, het was droog. De eerste dag waren er clinics Hip Hop dance en Freerunning.
De Freerun instructeurs laten hieronder ook even een staaltje van hun kunnen zien!
Ik had ook allerlei losse spellen geregeld, waaronder deze stelten en die werden ook zeer gewaardeerd
Er was voor alle kinderen gratis ijs (2x), drinken en een zakje chips en een zakje snoep
Boven en onder zijn ze bezig met ‘bamboestiek’, een superleuke bezigheid waarbij ze van bamboe stokken en elastieken iets moesten bouwen. Dit viel reuze in de smaak en ontlokte veel creativiteit aan zowel begeleiders als kinderen
De tweede dag waren er clinics Djembé en skills voetbal met een freestyler
Niet iedereen kon de klanken van de trommels waarderen *lol*
Freestyler Mike in actie
Dit mannetje was erg handig met de bal en had er duidelijk feeling voor
Op de laatste dag van augustus ben ik met Hannie naar landgoed Petrea bij Wapenveld geweest. Daar staat de hei in volle bloei, een prachtig gezicht. We waren er s’avonds en helaas was de lucht helemaal dichtgetrokken, dus geen mooie blauwe achtergrond en ook geen mooie ondergaande zon. Maar het was genieten van de mooie paarse pracht. Ook zagen we al veel paddenstoelen, de herfst is overduidelijk in aantocht.
Eén van de kerken in onze wijk organiseert elke zomer een activiteit voor de jeugd genaamd ‘Sonrise’. Voor het wijkblad maak ik daar dan een verslag van en ik kon eindelijk weer eens kinderen fotograferen. Mensen die mij al langer volgen weten dat ik erg graag ‘stolen portraits’ maak en het liefst van kinderen. Hier is een impressie van de foto’s die ik er maakte.
Anks Fotopassie 