Inmiddels is het traditie geworden dat wij in onze woonwijk de Aa-landen de dag voor Koningsdag een vrijmarkt houden.
Zo ook dit jaar.
Omdat ik in het bestuur van de wijkvereniging zit ben ik al vanaf de ochtend bezig met helpen versieren terwijl e.e.a. pas om 16.00 uur begint.
Dat wil zeggen officieel dan want de eerste kleedjes met spullen lagen er al uren voor die tijd en ook kopers hadden zich toen al aangekondigd.
De weergoden waren ons dit jaar weer goed gezind en het was al snel een drukte van belang.
En aangezien ik ook in de redactie van het wijkblad zit moet ik van dit alles fotografisch verslag doen.
Dit is het geworden:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

 

 

Advertenties

Ga er maar eens goed voor zitten want dit wordt een superlang blog. Afgelopen zaterdag werd met het Busbrug Festival de Schuttebusbrug in Zwolle geopend. Het gaat hier om een nieuwe busbrug die hoog over de sporen is gebouwd. Het busstation dat aan de voorkant van het stationsgebouw ligt wordt vervangen door het nieuw ingerichte busstation aan de zuid-kant van het stationsemplacement. Over een week wordt alles in gebruik genomen. Het was een hele happening voor deze gelegenheid was de busbrug toegankelijk voor voetgangers, iets wat in de toekomst niet meer mogelijk is, er wordt alleen door bussen gebruik van gemaakt. Er zullen er zo’n 1.800 per dag overheen gaan rijden! Op de busbrug was van alles te zien, er werden voorstellingen gegeven in oude bussen, er waren foodtrucks en heel veel mensen, naar later bleek hebben zo’n 15.000 mensen gebruik gemaakt van deze unieke kans om alles eens van een andere kant te bekijken. Het waaide enorm hard, je woei bijkans uit je jas en af en toe moest ik me vasthouden en/of schrap zetten om de camera stil te kunnen houden. Omdat dit toch wel een historisch moment is voor Zwolle heb ik heel veel foto’s gemaakt die ik hier in volgorde van maken plaats. We zijn heen en terug over de brug gelopen.

 

We beginnen op het station, in de stationstunnel

daar stonden natuurlijk ook gewoon reizigers te wachten

Een ‘warm’ welkom bij het poortje dat open stond voor het publiek

 

 

Wat random foto’s bij elkaar gezet in een collage, de stationslift, rooster op de brug, graffiti aan de buitenkant enz.

 

Op een maquette was te zien hoe over een aantal jaren de complete stationsomgeving er uit zal gaan zien

 

De overkapping van het nieuwe busstation is geschilderd door verschillende kunstenaars

Er staan o.a. allemaal bekende Zwolse plekjes op

 

 

Er stond een bus waarop jong en oud mocht kleuren en tekenen. Het is bedoeling dat deze bus ook voorlopig zo zal blijven

 

 

 

Een kleine tentoonstellingsruimte liet foto’s van door de jaren heen zien.
Het eerste Zwolse busbedrijf heette Schutte en een gevleugelde uitspraak in het Zwols was:  ’n busse van Schutte en lopen dat dutte.
Iedere oudere Zwollenaar kent dit wel.
De beide heren waren oud buschauffeur en zij deelden herinneringen en foto’s met elkaar.

 

 

Veel belangstelling van pers en overal bobo’s.
Op bovenstaande foto wordt de achterkleinzoon van Schutte (oprichter Zwols vervoersbedrijf) geïnterviewd.

 

De heer Hans Schutte, zoon van oprichter Herman Schutte mocht de naam van de brug onthullen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In het gebouw van Wärtsilä werd de busbrug met bezoekers mooi gespiegeld

 

 

In de verste lag de Fundatie mooi in het zonnetje

 

 

 

 

 

 

De onderkant van de brug is heel mooi, het hout wat je ziet is bamboe

Het nu nog braakliggende terrein eronder moet een groene oase worden

 

 

 

In de beginfase was er kritiek dat het een gevaarlijk ontwerp zou zijn, te grote overspanning, te schuine helling, te scherpe bochten.
We vroegen ons wel af wat er zou gebeuren als het bijv. gaat ijzelen, dan rijdt er geen voertuig meer tegenop, óók geen strooiwagen!

 

 

Afgelopen zaterdag was het weer het moment waarop we in onze woonwijk de Sint konden verwelkomen.
Een gebeurtenis die ik altijd fotografisch vastleg voor ons wijkblad.
Ik was de hele middag in touw vanaf dat de Sint in optocht door de wijk trok.
Daarna was er een feest in het wijkcentrum en vervolgens werd het winkelcentrum door hem bezocht.
Tegelijkertijd trad de Pietenband er op.
Het is een blog met heel veel foto’s geworden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

De laatste serie foto’s van het Dikke Tinne Festival zijn aan de beurt.
Ondanks de veelvuldige regen had ik toch nog wel erg veel foto’s gemaakt.
Hattem kent vele leuke winkeltjes en eentje daarvan is die van hoedenmaakster Grietje Verwoerd in haar atelier “Zoetelief”.
Ik heb een collage gemaakt van haar en haar winkeltje.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de prachtige brocantemarkt zagen we de mooiste dingen prachtig uitgestald.
Dit schattige hondje zat midden tussen de mooie dingen maar was niet te koop!

 

Ik ben helemaal weg van die blauwe deuren, lijkt me prachtig om die voor de sier op te hangen!

 

Terwijl we op de brocante markt liepen kwam de optocht voorbij met de kooi van Wassenaar waarin de gevangen Hollandse legeraanvoerder Graaf Jan van Wassenaar zat.

 

 

Op de brocante markt kon je de mooiste spullen kopen.

 

Toen kwamen we aan bij dr. Quaal die prat ging op zijn zgn. ‘natte narcose’ (zie boven) maar of die ook voor de patiënt zo goed werkte?????

 

 

 

De kies werd met grof gereedschap getrokken (zie rode pijl) en een waar bloedbad was het gevolg

 

 

 

 

Ook de handwerkwinkel had een toepasselijk borduurwerk geëtaleerd

 

 

En dan is het tijd om naar huis te gaan, we lopen door één van de prachtige steegjes die Hattem rijk is.

 

 

***

Jammer genoeg waren de weergoden niet al te zonnig gestemd die 22e september en af en toe ging het er flink op.
Zo sneu voor al de figuranten en standhouders.
Veel publiek ging weer naar huis of kwam niet opdagen.
Ondanks dat hebben wij ons prima vermaakt maar we hopen dat het over twee jaar wel beter weer zal zijn.

 

 

 

 

 

 

Het was zaak om het vele water op tijd van de kraampjes af te gooien want door het gewicht zakte de balk al flink door

 

 

 

 

 

 

 

De bovenkant van het stadhuis waar prachtige baniers aan hingen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze ‘dokter’ wilde alsmaar klisma’s uitdelen maar er was weinig animo voor

 

 

‘Straal bezopen’ van water, heel knap gespeeld

 

 

 

 

*

 

WORDT VERVOLGD

En weer verder met de foto’s van het Dikke Tinne Festival.
Ik begin met de foto’s van twee heren die netten aan het maken waren.
De bovenste in de collage en linksonder was netten aan het breien en de ander man was netten aan het boeten.
Een heel verschil wat ze aan me probeerden uit te leggen maar eerlijk gezegd kan ik het nu niet meer reproduceren 😉

 

 

En toch heb ik wel heel aandachtig staan luisteren

 

 

 

 

 

Een mooi moment waarop de goede betrekkingen tussen Kampen (links) en Zwolle met een handdruk werden bezegeld.

 

De precieze functies van beide heren zijn mij niet bekend

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WORDT VERVOLGD

Weer verder met het Dikke Tinne Festival.
Ik begin met een figurant die ik herkende van het Dickensfestijn waar hij als ‘heer van stand’ rondliep maar hier was hij als beul verkleed.
De foto’s staan in volgorde van maken.

 

 

 

 

 

 

Deze man vertelde dat hij zichzelf had aangeleerd om manden en bijenkorven te vlechten.
Zelf heb ik het ook veel gedaan toen ik als tiener op de camping stond met mijn ouders.
Dan ging ik lang gras plukken en drogen en dan maakte ik op dezelfde manier ook mandjes.

 

 

 

 

 

 

 

Een hele groep in wat wij dachten Friese klederdracht

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik schrok wel even toen ik al die halve vingers zag maar ik denk niet dat het met zijn hobby te maken heeft 😉

 

 

 

 

 

WORDT VERVOLGD

Afgelopen zaterdag 22 september was het eindelijk zover dat ik voor de eerste keer naar het Dikke Tinne Festival in Hattem ben geweest.
Het is een Middeleeuws festival en de naam Dikke Tinne komt van een kasteel dat in lang vervlogen tijden hier heeft gestaan.
Toen Hannie en ik arriveerden was het festival nog niet gestart en druppelden de bezoekers langzaam binnen.
De zon scheen nog lekker en het leek prachtig weer te worden overeenkomstig de verwachting.
Er waren al heel wat figuranten op de been en ook de kramen werden in orde gemaakt.
Al fotograferend liepen we naar ons eerste koffie-adres.

 

 

Deze dames wilden graag even voor de poort poseren

 

 

 

 

 

Met een dubbel gevoel heb ik deze foto’s gemaakt

 

 

 

Deze mevrouw kom ik vaker tegen op dit soort evenementen, zij maakt prachtige dingen van stro

 

 

Maar het werd tijd voor koffie en dat hebben we in het bakkerijmuseum gedronken

Een prachtig museum met bijpassende winkel

 

 

Er werd hard gewerkt in de moderne bakkerij

 

 

Zelf stond ik ook nog even aan het ‘roer’

 

 

 

Maar de koffie dronken we in deze prachtige gelagkamer waar die enorme roomboterkrakelingen ons wisten te verleiden

 

 

WORDT VERVOLGD

Vandaag de laatste serie foto’s van Huttendorp die ik hier wil laten zien.
Op de laatste dag is het altijd feest met diverse springkussens en als het warm is ook veel water maar daar was dit jaar helaas geen sprake van.
Er wordt afgesloten met een gezamenlijke lunch en dan gaan er honderden broodjes hamburger/knakworst doorheen.
Iedereen krijgt een diploma en vervolgens als de kinderen naar huis zijn wordt alles afgebroken, opgeruimd en het veld schoongemaakt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

We gaan weer verder met de portretten van Huttendorp.
Zoals ik al aangaf het thema was ‘griezeldorp’.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WORDT VERVOLGD